212. Nawoord

En nu is het kerstavond en zijn we thuis. De camper staat voor de deur en wij zitten op de bank. Vreemd. Heel erg vreemd. We herkennen alles, maar weten nergens de weg meer. Dit geldt zowel binnenshuis als in de stad. We zijn nog steeds verbaasd als we een Nederlander zien rijden en hebben sterk de neiging om mensen met ‘Merhaba’ te begroeten en daarna in het Engels, Duits of Turks met handen en voeten verder te gaan.

We zijn bijna een half jaar weggeweest en hebben maar liefst 18.000 km gereden. Zonder pech! Verder hebben we 32.985 foto’s gemaakt en meer dan 200 stukjes geschreven. Al zouden we het willen, deze reis zullen we nooit meer vergeten. Het aantal uren dat wij in dit reisdocument gestoken hebben, gaat zeker over de 2.500 heen en dan zitten we nog aan de lage kant. Ons reisdocument was dan ook pas halverwege 2012 af!

Het was een mooie, maar ook pittige reis. We hebben veel dieptepunten gehad. Eerst werd ik langdurig ziek waardoor we niet verder konden reizen en in die periode overleed onze tante Nelly ook nog eens zeer plotseling. Het vele bureaucratische geneuzel was een crime, we hebben heel wat idioten ontmoet en als klap op de vuurpijl kwamen we twee getraumatiseerde verschoppelingen tegen, die aan het eind van hun Latijn waren.

Ondanks de vele dieptepunten bleven er meer dan voldoende hoogtepunten over. Het was geweldig om zó lang zo vrij als een vogel rond te kunnen zwerven. Te gaan en staan waar je maar wilde en de hele dag heerlijk samen te zijn. We hebben genoten van de bruisende bazaars, de vriendelijke Turken, de vele culturele bezienswaardigheden, het stralende weer, de prachtige stranden, de kilo’s baklava en de ruige, ongerepte natuur. Turkije is echt een geweldig land! En ja, we hebben wat afgescholden op een fors aantal van hen, maar toch zouden we zo weer terug gaan. We hebben het land helemaal in ons hart gesloten.

Maar vlak ook Bulgarije niet uit. Dit land heeft nog volop schitterende natuur en een wel heel bijzonder en schattig dorp, waar de tijd al eeuwen stil lijkt te staan. Dolno Lukovo is een plekje om nooit meer te vergeten. Verder kunnen de vele vriendelijke, vrolijke en gastvrije Macedoniërs ook op een bijzonder warm plekje in ons hart rekenen. Maar het warmste plekje is voor Geri, mijn innig geliefde man, zonder wie mijn leven totaal geen kleur meer zou hebben. Geen moeite is je teveel en dankzij jouw liefde en energie kan ik toch nog hele bijzondere reizen maken. Het is fantastisch om jou gevonden hebben! Bedankt voor deze zes fantastische maanden. Je bent geweldig!

(Gerard)
Bedankt voor je lieve woorden. Het is geheel wederzijds. Zes maanden samen zijn, reizen, zwerven, dobberen in zee, fotograferen, etc. Heerlijk! En wie denkt dat dit leven saai is, heeft het mis: iedere dag maken we wel iets bijzonders mee.