5. Pisa
Door: Maan
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Manuela
13 September 2016 | Italië, Pisa
Ik deed net of ik uit de rolstoel viel. Dat hielp trouwens erg goed, zeker toen Gerard me met spoed een pil gaf, die ik toch al moest hebben. Waar die krengen al niet goed voor zijn. Stond niet op de bijsluiter dat het ook tegen opdringerige types was. Fijn, dat die troep eindelijk eens een gunstig bijeffect had!
De vorige keer was er niemand bij de toren van Pisa, maar dat was nu anders. Heel erg anders! Er was een flinke markt voor een muur, waar de kraampjes als oesters op elkaar aan vast geplakt leken te zitten. En ze verkochten allemaal de zelfde meuk. Zelfs ik vond het slaapverwekkend. Oei, dat is best ernstig.
Daarna betraden we het slagveld toeristen, waar het gehalte Japanners en of Chinezen extreem hoog was. Lieve hemel, bij aankomst van 3 bussen was de vierde zeker gratis? En de vijfde, en de zesde enz…. Het blijft me verbazen dat Pietje, Klaasje, Jantje, Truusje, Miepje en weet ik veel wat ze nog meer voor Chinese namen hebben, allemaal op dezelfde manier dezelfde foto willen hebben???? En oh wat zijn we lollig, allemaal die toren zogenaamd tegenhouden. Je snapt, dat ik dagen later nog steeds buikpijn van het lachen had. Ik kan dat echt niet aanzien, hè. En dan steeds voor je neus gaan staan, omdat je toch maar in een rolstoel zit, daar word ik al helemaal stapeldol van. Gerard wilde me er niet eens overheen duwen. Hij houdt nog wel van walsen en ik zag er zeker wel muziek in?
Maar goed, het was erg mooi weer en het was ook heel indrukwekkend om het veld van de wonderen, een van de fraaiste pleinen van Italië en dan ook nog omzoomt door weelderig groen van de vele oude cipressen in een omlijsting van Pisaans-romaanse, gekleurde bouwstenen van de Duomo (de dom), het Bapteserium, het Camposante en het Campanile overdag te kunnen bewonderen. Nee, ik ben niet in vorm, heb ook geen drank op, zo staat het in de reisgids. Maar mooi was het zeker. Er liepen veel militairen met flinke wapens, waarbij het reusachtige waterpistool van mijn nichtjes en neefje ineens toch niet zo groot bleek te zijn, wat me een minder prettig gevoel gaf. Verder kon je je er tot onze verbazing ook nog een poot uit laten draaien door voor € 20,00 zelf naar boven te moeten sjokken en dan op zo’n superscheve toren een rondje te kunnen lopen om te constateren dat het van bovenaf net zo druk is als van beneden. Nee, ik loop toch al zo slecht. Ik blijf mooi zitten.
Nadat we de zoveelste buslading Japanners man- en vrouwmoedig doorstaan hadden, kwamen we bij de bar uit, waar we vermoeid neervielen en ons vochtgehalte weer wat op peil brachten. Zo, hier waren wij hard aan toe. Straatverkoop blijkt hier ook maar een van negen tot vijf baan te zijn, want om 17.30 uur was iedereen verdwenen. Blij toe! Wij zijn niet echt gek op dat gebedel. En al helemaal niet als het van die hardnekkige types met zo’n niet te verwijderen elastiekjesglimlach zijn, die net zo lang om je heen blijven draaien, totdat je er duizelig bent. We konden gewoon instappen en wegrijden! Yes!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley