22. De trullihuisjes van Alberobello

De overnachtingsplek viel mee en het weer was ook wel aardig. Rond 12.00 uur vertrokken we naar Alberobello om de vele trullihuisjes daar te kunnen bewonderen. Onderweg zagen we er trouwens ook al heel veel, al dan niet half verscholen in de vele olijfgaarden. Er worden er vaak een paar bij elkaar gebouwd en je ziet ook wel dat de mensen er een ‘normaal’ huis van maken en alleen de typische daken erop laten. Een mooie combi van vroeger en nu. Wij vinden ze er in ieder geval erg leuk uitzien.

De naam trulli komt uit het Grieks en betekent koepel. Deze huisjes werden oorspronkelijk zonder mortel gebouwd en puur alleen met de kalkstenen die de plaatselijke landbouwers in grote hoeveelheden van hun velden raapten. Zo scoorden ze op twee gebieden: hun velden werden beter én ze hadden materiaal om huizen te bouwen.

Elke trullo (enkelvoud van trulli) werd rechtstreeks op de rotsen gebouwd zonder fundering. De kegelvormige daken zijn bedekt met dakpannen van de plaatselijke grijze kalksteen en erbovenop staan pinakels in verschillende vormen. Maar of de betekenis nu magisch, religieus, astrologisch, decoratief of gewoon de handtekening van de bouwer was? Dat weet niemand.

Volgens de overlevering zou de bouwtechniek van de trulli een geniale vondst zijn van een graaf uit Alberobello. De aanleiding was de belastingheffing die de koning van Napels doorvoerde op alle huizen die op het grondgebied van de graaf werden gebouwd. Omdat hij weigerde te betalen, gaf hij de opdracht om alle huizen a secco te bouwen; zonder fundering en mortel. In geval van een controle van het koningshuis konden deze huisjes in zeer korte tijd tot puin worden herleid.

Gelukkig voor ons waren er nog een heleboel over. Het wemelt er hier in dit gebied van en zeker in Alberobello; het extreem toeristische Valkenburg van Nederland. Nou, dat hebben we geweten. Eerst konden we de camper al niet kwijt en reden we tig rondjes. Pas na een hele tijd hadden we iets. Tot onze verbazing bevonden we ons al vrij snel in de straatjes met witgepleisterde trullihuisjes en erboven een steeds blauwere lucht. Wat was het hier leuk! Vooral het eerste deel, waar het niet echt toeristisch was. Alsof je wéér in een andere wereld stapte. Niet zo sprookjesachtig als gisteren in de grot, maar zeker wel apart. Het zijn best grappige kabouterhuisjes, maar ik denk niet dat er mensen nog in één zo’n trulli wonen. Zo'n huisje is amper groter dan een bushalte!

Maar ineens kwamen we op de hoofdstraat uit, waar het ontzettend druk was. Dan staat er in de boekjes dat het alleen in het hoogseizoen vreselijk is…… Nou, vandaag was het ook een ramp op dat gebied. Wat een drukte! Maar ja, het was ook zondag, stralend weer en er was ook nog een grote kermis op het plein, waarvan alleen de draaimolen af en toe een eenzaam rondje deed. En dan al die hordes kinderen die echt zonder uitzondering zo’n vogelfluitje hadden of zo’n loopding met enorm veel herrie. Ik werd er totaal gestoord van. En echt niet een paar kindjes. Was dat maar waar. Nee, het werd in de loop van de middag steeds drukker en steeds lawaaiiger. En dan wordt je ook nog giga veel aangestaard, door jong en oud, omdat je in een rolstoel zit. Op een gegeven moment, ben je daar echt klaar mee. Heel erg klaar!

Veel trullihuisjes in de hoofdstraat waren ingericht als souvenirwinkels, die stiekem best wel wat extra fleur aan het straatbeeld gaven, maar dat mag ik van Gerard niet typen. Ik vond het echt wel een leuk straatje. Zeker ook omdat ze daar zo leuk begroeid waren, er veel daken versierd waren met tekens uit de dierenriem en andere figuren. En de verkoop van glazen huisjes met olijfolie of drank, beeldjes, bordjes, sjaaltjes en weet ik veel wat, zagen er best heel vrolijk uit. Behalve heel erg veel trullihuisjes en een paar winkeltjes hebben we ook nog een trullikerk bovenop de heuvel gezien. Die hadden we achteraf best kunnen missen. Maar ja, dat weet je niet van tevoren.

Ergens op dat plein vonden we zowaar een toko, waar we een vaag broodje konden scoren. Daarna hebben we nog wel een paar straatjes bekeken, maar het gekrijs van de kinderen, het geschreeuw van de ouders en die vervloekte fluitjes maakten ons niet echt blijer. We vonden het echt fantastisch om hier geweest te zijn, maar het was qua geluid en overdosis mensen wel iets te veel van het goede. We raden iedereen echt aan om erheen te gaan, maar voor de mensen die niet van lawaai houden, zou ik niet in het hoogseizoen gaan, niet op zondag, oordoppen meenemen en een oortje indoen met zwaar meditatieve geluiden. Thuis vond ik die met vogeltjes juist zo fijn, maar of dat na vandaag nog geldt???