29. Otranto deel 2

Nou, dat film kijken zal wel kerstvakantie worden, want we hebben nog steeds niets gezien. Dat even photoshoppen loopt steeds vet uit. Maar we hebben wel heerlijk rustig gestaan en werden dan ook veel te laat wakker. Op ons elfendertigst werkten we ons door pillen, poeders, drankjes en tabletjes heen, tot Gerard op het geniale idee kwam om even te checken of de kathedraal – waar we speciaal een nacht voor gebleven waren- eigenlijk dicht was tussen de middag. Ja dus. En wel van 12.00 tot 15.00. Na het sneltreinrecord aankleden, spullen bij elkaar grissen en cabrio van de camper halen gebroken te hebben, scheurden we als de wiedeweerga het centrum in, waar we net op tijd de kathedraal inrolden.

Wauw! Dit was echt heel mooi! Jammer van al die stoelen en zeker van die veel te hard kakelende mensen, maar wat een bijzondere ruimte. Overal zuilen, bogen, mooie verlichting en eeuwenoude fresco’s. Dit was het nachtje wachten zeker de moeite waard.

Daarna genoten we bij de haven nog even van het heerlijke weer. Ai, wat lag die zee verleidelijk helder en blauw te wezen en er zwommen zelfs mensen in. ’t Is dat ik mijn nieuwe jurk aan had, maar anders weet ik het nog zo net niet. Snel wegwezen maar. Via de gezellige straatjes slenterden we weer terug. We hebben zowaar op een terrasje ons eerste biertje genomen. De mensen die ons goed kennen, weten dan dat het echt heet is. Nou dat was ook zo! En natuurlijk ook meteen bierkunst gemaakt. Zie foto.

Niet al te veel later reden we dan ook met allebei de airco’s aan weg. Kortom; zowel het linker- als het rechter raam stond optimaal open. Ook vandaag zouden we weer een stuk van de kustroute rijden. En dit was i.t.t. gisteren best heel gaaf, zeker ook omdat we strak langs zee reden en deze er prachtig blauw bijlag. De exacte kaap van Otranto hebben we niet gevonden, maar na een tijdje kwamen we wel langs de baai van Badisco waar volop gezwommen werd. Na wat heen en weer gerij en gedoe bleken we de straat in te moeten rijden met het bord: verboden voor alle verkeer en daarna konden we daar dan beneden. Leve de logica.

Maar mooi dat we hier nog even heerlijk gezwommen hebben. Nou ja, ik ga liggen en drijf een half uurtje, maar heerlijk was het wel. Eindelijk, eindelijk heb ik dan weer eens in zee gelegen. Dat was echt veel te lang geleden! En nu staan we met nog een paar andere campers op het strandje en hopen op een rustige avond en lekker spelletjes doen. Het ziet eruit als een best plekkie!