7 Vreugdevuur

Na het eten, de vaat, het bijpennen van het dagboek van thuis waar we een volle week mee achter waren, zucht, en een armbandje voor Elise maken, wat ik nog beloofd had, gingen we dan eindelijk richting vogelhut. Dankzij de aanmaakblokjes en het vele droge hout was het aansteken van ons vreugdevuur een eitje. Binnen no-time brandde het als een tierelier.

Potje thee, glaasje port en nog steeds ging de crypto nog best aardig. Daarna was het de hoogste tijd om marshmallows aan een flinke stok te gaan prikken en boven het vuur te roosteren. Gerard vond ze heerlijk en ik vind het leuk om ze te roosteren. Een ander groot voordeel van een flink vreugdevuur is dat ze de vele muggen goed op afstand houdt en daar houden wij dan weer van.

Het was heerlijk om bij het vuur te liggen en de warme gloed op je wangen en je lijf te voelen. Omdat ik veel last van mijn pootje had, die helemaal stijf was geworden, probeerde Gerard hem wat los te masseren met mango-olie. Het was zalig om zo ontspannen bij het vuur te liggen op deze volmaakte, prikkelarme plek. Na een paar uur gingen we dan heerlijk rozig naar huis. De geur van brandend hout zat echter overal in. Ik voelde me net een stuk rookvlees. Met mangosmaak, dat dan weer wel.