214. Live in de lucht

Op advies van de burgemeester hadden wij een professionele fondsenwerver in de arm genomen. Behalve matige tips gaf hij ons ook het adres van zijn buurman, die voorzitter van Radio RPL FM Woerden was. We moesten hem maar eens benaderen voor wat extra reclame. Gerard belde de beste man dus op en vroeg of ze een oproepje wilden doen voor geld of goederen voor Julia en Mehmet. Tot onze verbazing en schrik werden we meteen uitgenodigd voor het druk beluisterde programma ‘Welkom weekend’ om daar als gasten aan tafel te komen zitten en ons verhaal te vertellen. Oeps, dat hadden we niet verwacht en zoiets is helemaal niets voor ons. Live de lucht in tijdens een populair programma en dan ook nog op de beste tijd? Help!

Toen Gerard even later naar huis belde voor overleg, gierden de zenuwen met een hoge frequentie door mijn lijf. Je kon zo twee lampjes in mijn oren draaien en er een boek bij lezen. Ik zag het helemaal niet zitten en bovendien wil ik zoiets als het toch moet ook nog wel even een beetje voorbereiden. De man wilde ons blijkbaar echter graag hebben, want hij deed veel moeite om ons over te halen. Oké, morgen komen we wel naar de studio om even pootje te baden, maar we springen nog niet in het diepe.

De volgende ochtend liepen we samen naar de studio. Ik vond het helemaal niets, want ik was bang dat ze ons ergens naar binnen zouden duwen en dat we dan alsnog voor het blok gezet werden. We hebben o.a. met de voorzitter en de presentator kennisgemaakt en we moesten toegeven, dat ze toch wel vreselijk aardig waren. We staan echt nog niet te juichen, maar het is misschien wel de beste kans om veel mensen te bereiken en te overtuigen voor ons goede doel. Oké jongens, volgende week schuiven we bij jullie aan tafel. Erewoord.

Behalve Radio Woerden werden we ook gesteund door de Turkse DHB Bank. Eigenlijk moet je stortingskosten betalen als je geld naar het buitenland over wilt maken (en dan hebben we het niet over een paar eurootjes) maar bij hen mochten we het gratis doen.

Ook een aantal leerlingen waren erg begaan met ons project. Sommigen stortten een leuk bedrag en Rick en zijn zingende vader boden aan om gratis op te komen treden op onze Turkse avond.

En na een week rennen, vliegen, voorbereiden, bellen en mailen was het dan toch weer zaterdag geworden. De dag van de uitzending. We waren best wel zenuwachtig want onze generale repetitie thuis leek echt helemaal nergens op. Veel gestotter en niet meer weten wat te zeggen. Ai, ze kunnen net zo goed ‘The sound of silence’ draaien, vrezen we.

Tot mijn stomme verbazing (en lol) was Gerard veel zenuwachtiger dan ik. Hij had er zelfs buikpijn van. Maar na een paar slokken uit een speciaal voor dit doel samengesteld flesje, ging het een stuk beter.

Nou en daar zaten we dan. Aan tafel bij Lambert Reijns. Alle drie een stevige koptelefoon op en een vette luidspreker voor onze neuzen. Het voelde wel vreemd. Toen we daar zo zaten en het programma bijna begon, vonden we het toch wel weer superspannend. Maar ja, we konden niet meer terug.

Na een inleidend praatje van Lambert begon Gerard met het beantwoorden van zijn vragen. Ik zou een teken geven als ik voldoende moed had om ook mee te praten. Dit moment kwam al heel vlug. Volgens Gerard en Lambert liep het meteen als een trein. Heel rustig en duidelijk en met voldoende emoties kon ik alles over Mehmet en Juul en onze actie vertellen. Volgens hen was ik een echt natuurtalent! Make my day!

Lambert vond het ook leuk om iets aparts in zijn uitzending te hebben, want hij bleef maar doorvragen. Eigenlijk hadden we 8 minuten gekregen, maar ineens waren we een half uur verder en was het alweer tijd voor het nieuws. Hij heeft geen plaat gedraaid!

Toen het afgelopen was, hadden we een dijk van kick. Wauw, dat ging supergoed en we waren hartstikke trots dat we het toch maar gedaan hadden. We vonden het zelfs een leuke ervaring! En we zijn meteen uitgenodigd om nog eens langs te komen!

Nog helemaal in de wolken – dat heb je als je live de lucht in gaat – liepen we naar huis. Gelukkig wisten we toen nog niet, dat de actie qua geld helemaal niente nada niksa op zou leveren. Echt jammer, want we doen zo grensverleggend dapper ons best. Op naar het volgende mediastandje, maar dat wisten we toen ook nog niet.