29. Rustdag bij de rendieren

Omdat we gisterenavond zo lyrisch waren over de kudde rendieren op het eiland en we hier inderdaad meer dan prachtig staan, besloten we een rustdag in te lassen. Eigenlijk was dat wel heel erg fijn. Mijn voet ging steeds zeerder doen en een dagje het gas eraf, zowel qua voet als camper was wel heel lekker.

Toen we gisterenavond aankwamen, stonden we aan het water van een fjord. Groot was onze verbazing toen we vanmorgen aan het strand stonden. Nou ja, niet helemaal strand, meer wadloopterrein, maar toch bijzonder mooi. Wat zou het toch leuk zijn, als we die kudde rendieren nog een keer zouden zien.

We hebben de hele ochtend Jambo gespeeld en beginnen er aardig in te komen. Een leuk spel. Tussen de middag besloten we eens warm te gaan eten. Tjonge, wat een luxe. Best lekker! Genietend van onze stoofvleespot zag ik ineens water branden. “Geer, kijk nou, daar komen ze aan! Dwars over het wad gerend.” Ik wist niet hoe snel ik de camper uit moest rennen en de lepel vloog er zowat achteraan naar buiten. Oh jongens, wat is dit gaaf! Zo snel als onze geblesseerde lijven het toelieten, gingen we naar buiten om ze te fotograferen. Voor Gerard had ik maar een viskrukje meegenomen, dan kon hij tenminste ook even buiten zijn en kijken.

Na een uitgebreide fotosessie trokken we ons weer terug. Beetje fotoshoppen, we lopen zwaar achter met de foto’s bij de stukjes, nog een spelletje Jambo, maar nu met de uitbreidingsset erbij en een uur of twee later kwam het hele spul weer langs gedenderd. Ze staken vlak achter de camper over naar het grasgedeelte. Eentje bleef zelfs nog een tijdje achter de camper staan. We genieten intens van dit soort taferelen. Maar alsof dit al niet geweldig in het kwadraat was, werd het even later nóg veel gaver. De hele kudde rende het water in, liep eerst een stukje maar daarna ging het in een lange rij zwemmend naar het eilandje. Gaaf, super, geweldig, te gek, ik weet gewoon niet meer wat ik moet typen, maar het was echt fantastisch!!!

Het terreintje waar wij zo heerlijk rustig stonden is intussen behoorlijk druk geworden. Iedereen houdt keurig een redelijke afstand van elkaar, behalve onze Noorse, arrogante, idiote buren. Ze zetten hun camper nog net niet onder de luifel, als die aan de andere kant had gezeten, maar anders…. En maar gluren en maar rondlopen. Grrr…. In de Noorse reisgidsen staat notabene dat je het alleenrecht op een plekje hebt. Als jij ergens mooi staat, moet nummer twee eigenlijk weg of het in ieder geval aan jou vragen. Iedereen hield hier rekening met elkaar, zelfs de Duitsers, behalve dus de Noren zelf.

We hebben onze avond heel even laten verpesten door die idioten, maar daarna hebben we de ramen aan die kant dichtgedaan, gezellig nog een spelletje gedaan en daarna zijn we naar buiten gegaan om een vreugdevuur te maken. We hadden veel contact met de Duitsers, die een beetje op de opkomende zon stonden te wachten, maar dan ben je om 23.00 uur toch echt een beetje te vroeg. Maar mooi is het buiten wel. Een rose, paarse gloed over het spiegelgladde wad en water en in de verte de bergen waarachter de zon niet helemaal gezakt is. ’t Is verrot jammer, dat het vandaag zo veel geregend heeft, maar verder was het geweldig. Tot nu toe is het filmpje van de kudde zwemmende rendieren zwaar favoriet en met stip op 1 op de vakantiefilmpjeslijst binnen gekomen. Mede door de tips van de Zwitser een week geleden en nu ook weer van de Duitsers gaan we niet naar de Noordkaap morgen. Het is daar supertoeristisch. Nee, wij gaan naar het oostelijker gelegen Gamvik. Dat is én niet toeristisch, de weg er naartoe schijnt mooier te zijn, je komt er veel meer rendieren tegen en het is bovendien echt het noordelijkste puntje van Europa. Hopelijk regent het morgen niet en kunnen we nog net een snuifje middernachtzon meepakken.