66. Statistieken

Wat jammer dat we juist de laatste dagen weer zo veel gezeik aan ons hoofd hebben, dat we doodmoe zijn, intens verdrietig en zwaar de neiging hebben om acuut weer om te keren. Het was dan ook een hele stille, verdrietige dag. En saai. Veel tunnels en continu kilometer vreten afgewisseld met ons favoriete Italiaanse broodje waar we vanmorgen de laatste inkopen voor konden doen. We stonden trouwens precies op dezelfde camperplaats als aan het begin van onze vakantie.

Vanaf de terugweg vanaf Palermo tot hier, net in Duitsland hebben we maar liefst 257 tunnels gehad met als klapper de St. Gotthard met 16.942 kilometer en bijna evenveel viaducten, was de tol vanaf Palermo tot de Zwitserse grens maar € 76,10 (echt stukken beter dan die schandalige tolprijzen in Frankrijk!) en daalde de temperatuur afschuwelijk snel! Woensdag in Palermo nog dik 30 graden en vandaag was het gewoon koud! De raampjes waren voor het eerst dicht en in Zwitserland zagen we zelfs al sneeuw! Oké, de wegen zijn hier erg goed, maar wel heel druk. Het aantal auto’s dat we per uur zien is gigantisch vermeerderd en je kunt wel zeggen dat we nu al een dijk van een cultuurshock hebben. Niet één stadje bekeken, zelfs geen enkel balkonnetje gezien vandaag! Jemig, wat ziet het er hier ernstig gecultiveerd uit. Bah! Wij willen terug. Wij hebben nu al heimwee. We missen de zon, de rust en de vrijheid van het zwerven nu al. We willen dan ook serieus een sabbatical van een half jaar gaan regelen. Of langer!!! Ik zou het wel weten als we de loterij –waar we niet eens aan meedoen- zouden winnen. Baan weg, huis weg en wij weg. Wat lijkt me dat zalig!

Toen Gerard vanavond even naar buiten liep in zijn korte broek, wist hij niet hoe snel hij weer naar binnen moest. “Maan, we bevriezen hier!” Het is hier nu vanavond amper 10 graden! Boven nul, dat nog wel. Tja, gelukkig hebben we nog een volle fles sambuca. Je moet toch wat om op temperatuur te blijven. De kachel kan niet aan, want daar liggen nog allemaal levensmiddelen achter. Dan zelf maar kachel zien te raken. “Geer, geef die fles eens door!” En nu hangen we met rode wangen aan tafel een van onze favoriete spellen te doen! Proost!!! Wei neemu dur noch moar eendje, of twee of noch meer, ne so lang tot mu rielekst sein en lekker kunnu goan slaapu…..An Kloas hebbuwu toch voak niks. Me doen ut selluf wel.

Oh ja en nu de prijsvraag van de dag. Hoeveel kilometer hebben wij deze vakantie inclusief het laatste stuk wat we nog naar huis moeten gereden? Voor de winnaar koken wij onze favoriete pastaschotel! De uiterste inzenddatum is zondag. Maar we weten nog niet welke. Smiley. Ligt aan de tijd van plaatsing. Want over statistieken gesproken; we hebben 66 stukjes geschreven, er komen er in het rustigste geval nog twee bij en we hebben rond de 12.500 foto’s geschoten! Oh ja, en nu de ernstigste: We hebben op campings gestaan, wel 6 nachtjes! Oei, ons kennende is dat zwaar tegen onze principes en valt dit getal dan ook onder de noemer zeer ernstig!