11. Gerard bijna kachel vóór koffietijd...

Of het lawaai was ineens een stuk minder geworden, of de slaappillen werkten wel heel erg goed, maar feit is dat we redelijk goed geslapen hebben. Omdat we zowat niets meer in ‘huis’ hadden besloten we maar een intercontinentaal ontbijt te bestellen. Het woord was weliswaar langer dan het geheel op tafel, maar dankzij het dikke warme brood vulde het in ieder geval wel. En dat de jam niet open ging, de boter kogelhard was en je met het ei kon voetballen, ach wat geeft dat. We kunnen er voorlopig weer uren tegen.
We hebben ons hier in ieder geval wel heerlijk kunnen douchen; die waren perfect.

Net voordat we weg wilden gaan, hoorden we muziek. Wie heeft er hier zo’n vreemd cd’tje opstaan? Het geluid bleek echter afkomstig van een naderende fanfare met uiterst dubieuze, maar zeer enthousiast gespeelde muziek. Het had wel iets Oosters. Wij besloten ze even te volgen. We kregen het idee dat het een voorbode van een trouwerij was en dat de muzikanten de bruid gingen ophalen. Dit bleek later ook het geval te zijn.

Wij waren wel benieuwd en volgden het festijn op gepaste afstand. Op een gegeven moment stopten ze weer en kwam de ceremoniemeester naar ons toe. Hij bood Gerard een slok uit de feestelijk versierde bruidegomfles aan; echte Servische slivovitsj (40-50% alcohol), wat wij heel aardig vonden. Het was maar goed dat we net ontbeten hadden, anders had Gerard meteen onder de tafel gelegen.

Even later kwam de groep weer langs, nu met drie vrouwen erbij. Maar niet één had er een trouwjurk aan. En echt blij keken ze ook niet. Zouden ze hier aan uithuwelijken doen? Of was één van hen de hoofdprijs bij het pokeren? Op vrije wil leek het niet echt. De mannen hadden in ieder geval wel lol. Inmiddels was de witversierde fles leeg en waren ze aan de blauwe bruidsfles begonnen. Ook hadden de meeste mannen al bier in hun handen, dat ze af en toe met veel gezang en luide kreten de berm in gooiden. Om de 10 meter werd de bruidegom weer hartstochtelijk toegezongen en toegejuicht. Volgens mij had de bruid dit harder nodig, maar Allah... Ze gingen zichtbaar op in de feestvreugde (en drank), maar het was heel erg leuk om er een stukje van meegemaakt te hebben.