56. Yes, we gaan weer golven!

Een rustige plek in een keurige straat, ware het niet dat twee bewoners eigenaar van twee hele irritante mormels waren, die continu blaften. En hoe. En toen ze eindelijk op uit stonden, namen de drukke tieners en hun opgevoerde scooters het over. Neeeeeee! Maar voor mijn doen, hield ik het nog aardig vol. Er zitten geen gaten in het dak van de camper. Daarna besloot ik eens de de techniek van de witte schermen van een vage nogal spirituele cursus op de Veluwe, nee net niet Jomanda, uit te voeren. En wat denk je? Binnen vijf minuten alles rustig. En daar kom ik nu na vijf weken vakantie pas achter! Wat erg!!!!

De temperatuur is hoog en ook ’s nachts koelt het weinig af. Alleen een lakentje om is nog te warm en ik viel in slaap met een waaier in mijn handen! Vanmorgen was het ook alweer tropisch warm en toen we tegen elf uur wegreden was het al dik 30 graden in de camper!!! Nou, dat gaat nog wat worden vandaag!

Gelukkig ging het eerste deel van de route nog langs zee. Maar wat een golven. Niet te zuinig! Ergens op een rotonde zagen we de zee, we konden nog net de afslag nemen en even later stonden we strak langs het strand geparkeerd. Het was een leuke baai, waar mooie huizen aan grensden. De strandtenten waren dicht en de fleurige rode parasols stonden zowat in het water. De zee ging ook hier flink te keer. Jemig, wat een schuimende, kolkende massa! Ik was blij, dat er nog twee mensen in het water waren, want anders weet ik niet of ik er wel in gegaan was.

In verband met de heftige golven en de behoorlijk sterke stroming gingen we niet al te ver. Ik stond er nog niet eens tot mijn knieën in, keek even waar Gerard bleef en ineens was ik helemaal zeiknat! Vanuit het niets komt er gewoon een muur van water van zeker een meter hoog naar boven en je bent nergens meer! Een paar golven later was ik gewoon zowat mijn bikini kwijt! Tjonge, volgende keer maar bretels meenemen, dat is hier wel nodig! Er waren zo veel golven en zo snel achter elkaar, dat je het gewoon om je heen voelde borrelen. Volgens mij moet een champagnebad ook ongeveer zo voelen! Wel apart.

Maar afkoelen deden we niet, zelfs het water is gewoon warm! Op een gegeven moment ging Geertje eruit om foto’s te maken. Hij had zich afgedroogd en zijn droge kleren weer aan. Hij was druk bezig en ineens…….. tot aan zijn middel zeiknat! Arme jongen, toch al niet gek op nat water…

Ik vond het heerlijk om nog een keer te ‘zwemmen’. En nog een keer, want afkoelen deed ik niet en zodra ik het strand op liep, had ik het alweer nóg heter. Pfff. Maar op een gegeven moment ging ik er dan toch uit. Nog even opdrogen en dan gaan we verder met ons dagprogramma waar we nu al zwaar op achterlopen.

Gerard: Ja, en dan denk je dat we bijna weggaan. De handdoek zat al in de tas, we hadden het grote strandkleed al uitgeklopt en opgevouwen, Maan had haar pareo al om en ineens zit dat ding over mijn hoofd en is vrouwlief verdwenen. Ja hoor, die kon het weer niet laten en lag alwéér in zee! Of ik haar vandaag nog in de camper krijg? Ik weet het niet. Een normaal mens koelt af van dit water, maar zij niet. Ze vindt dit warm water?! Schiet mij maar lek.