46. Haskovo

Onderweg naar Haskovo zagen we veel stalletjes met groenten en fruit langs de weg. Haskovo zelf was een grote, lelijke stad met een flinke auto-industriewijk. Wij hadden hier twee doelen: een nieuwe oplader voor de telefoon vinden, waar gisteren een kabelbreuk in was gekomen en het vinden van een internetcafé, want de verhalen stapelen zich hoog op in onze hoofden en computer. We moeten dringend ontladen.

De telefoonoplader was snel gekocht, maar het vinden van een internetcafé was een stuk lastiger. De mensen waren hier in het algemeen vrij onaardig, maar desondanks hadden we het nog best naar ons zin. Voor een handje vol Lev hebben we een leuk shirtje voor Dikkie Dik gekocht. Jammer dat die extra kilo’s zo ontzettend aan me gehecht zijn. Ik wil ze best kwijt.

De bazaar hebben we niet gevonden, maar daar hopen we er in Turkije nog wel een paar van te zien. Ze hadden hier trouwens wel megagrote flessen bier. Er zat maar liefst 2 liter in zo’n fles. Lieve help, daar doe ik minstens een week mee!

De stad uit was ontzettend lastig. Er was geen bord te vinden. Wel zagen we weer een kraantje langs de weg, zodat ik me hier weer helemaal nat kon gieten. Op deze manier kan ik de hitte nog een beetje verdragen. Gelukkig kwam er ook een Engels sprekende Bulgaar langs, zodat we nu de weg naar Turkije weten. Hopelijk hebben ze daar ook elke 10 kilometer een kraantje langs de weg.