140. Tijd voor actie!

We dachten de armoede en de stress van Oost-Turkije achter ons gelaten te hebben en het was de bedoeling om onze laatste paar dagen op een mooi plekje pal aan zee door te gaan brengen. Nietsvermoedend liep Gerard onze eerste ochtend hier in Ayas naar de oude caravan die een stukje verderop stond, om te vragen hoe zij aan stroom kwamen. Het bleken echter geen toeristen te zijn, maar slachtoffers van een zware aardbeving. Sindsdien is hun leven een nachtmerrie. Maar door het contact met hen zou ook onze vakantie nog een heel apart staartje gaan krijgen. Zeg maar rustig STAART!

We leerden hen in de loop van de weken steeds beter kennen en vonden het onmenselijk om hen na een tijdje zomaar weer aan hun droevige lot over te laten. Wij hebben na enkele weken en lang twijfelen een actie opgezet met het doel geld in te zamelen, zodat Julia en Mehmet ook weer verder met hun leven kunnen. Onderdeel van de actie was een artikel, dat zowel naar de krant als naar diverse instanties en kerken is gestuurd.