50. Taormina

Nou jongens, dat begint hier al lekker. Bij elk stoplicht wat we hebben, staat minstens één bedelaar. En soms zelfs twee. Dat was in Roemenië ook zo erg. Daar gingen ze dan steeds je ramen wassen, ook als je dat niet wilde. Há, maar daar had ik een goede strategie; daar deed ik snel de ruitenwissers aan, waar zij gek van werden. Oei, wat gaat dit eiland ons brengen? Onze eerste indruk van Sicilië was, dat het hier aan de kant van het bergachtige binnenland, wel heel weelderig groen is. Uiteraard ook hier bossen vol uitbundig bloeiende oleanders en bougainvilles. Gaaf! Van de mooie kust en de zee zagen we helaas bar weinig. We reden namelijk tolweg en dat is hier net als gisteren puur mollenlandschap. Alleen maar tunnels, tunnels en nog meer tunnels! Maar vlak bij ons eerste stadje zagen we de zee dan. Wat een gave kustlijn, wat veel mooie, grillige baaien, bootjes, eilandjes en overal metershoge palmbomen. Wauw!!! Ik wil naar beneden!

Onze eerste excursie zou het bijzondere stadje Taormina zijn, wat bovenop de berg ligt en waar je met een kabelbaan vanaf het strand naartoe moet. Het schijnt veel adembenemende vergezichten te hebben en het stadje zelf schijnt het meest toeristisch van Sicilië te zijn. Gelukkig zijn we nu dik in het naseizoen. Een parkeerplek vinden bleek echter nog steeds één grote ellende te zijn. Nergens vonden we wat en als er al wat was, was het weer verboden voor campers. Gek werd je ervan. Op een gegeven moment is Geertje de berg op gaan rijden en kwamen we bij de bussenparkeerplaats, vanwaar de toeristen met pendelbusjes de stad in werden gebracht. Natuurlijk mochten wij hier ook niet staan, maar de dames waren wel zo vriendelijk om ons te helpen. Ze belden wat rond en stuurden ons naar boven. Omdat er nergens plek was, mochten wij hem in de grote parkeergarage zetten, waar de begane grond voor bussen bestemd was. Wij hoefden niet te betalen, omdat we zo’n kaart hadden en bovendien had de dame bij de kassa dat voor ons geregeld. Mooi.

Aanvankelijk nogal geïrriteerd liepen we met frisse tegenzin het stadje in. Voor mij hoefde het al niet meer, maar Gerard wilde het toch graag even zien. Whatever. Hij is de bob en ik zie het wel. Jemig, wat was ik er klaar mee. Twee uur kloten voor een parkeerplekje!!! Bah!

Het stadje zag er best mooi uit, maar binnenkomen deed het niet erg. En toen we eindelijk bij het grote Griekse theater waren, bleek het net gesloten te zijn. Wel gloeiende, gloeiende, gloeiende! Wat een K..dag! Ik probeerde me nog semi-onschuldig bij een groepje aan te sluiten wat wel naar binnen liep, maar dat bleken archeologen te zijn. Tja, dat werd hem dus ook niet. Had toch die pioniersschep van Gerard uit de camper mee moeten nemen!

Dan maar weer terug. Nog steeds boos en al helemaal klaar met Sicilië. Als dit overal zo gaat, ga ik morgen weer terug met de boot. VRIJWILLIG! Nou, dat zegt wel wat. Maar ineens hoorden we muziek. Erg leuke muziek. Vier muzikanten trokken van restaurantje naar bar en vice versa en speelden daar een paar supervrolijke nummers. En wat waren die accordeonist en die fluitist lekker bezig. Yes! Ze bleken Siciliaanse volksmuziek te spelen en dat klonk echt gaaf! We gooiden wat geld in de vaas en net op het moment dat ik tegen Gerard zei: “Toch jammer, dat precies deze mensen geen cd’s hebben, kwam een van de muzikanten naar ons toe met een cd. Nou, die wilden we wel. Zij waren net zo blij als ik blijkbaar, want ineens ging ik met het hele spul op de foto? Zeker ook, omdat ik steeds het meest enthousiast applaudisseerde? Wat maakt het ook uit, ik voelde me daarna een stuk beter. Vond het stadje ook veel leuker. Wat veel oude kerkjes, paleizen, sfeervolle steegjes, schitterende pandjes, leuke winkeltjes, behoorlijk wat straathandel en dan al die balkonnetjes die nog net niet bezweken onder al die potten met planten en bloemen. Mooie stadspoorten, een mix van diverse bouwstijlen met zelfs Arabische invloeden. Mooi hoor! Veel gezellige eettentjes, galerijen, vrolijk keramiek en een leuk plein vol leven waarvandaan je een fenomenaal uitzicht over de kustlijn had. Super gaaf! En overal bloemen. Zeeën van bloemen in een heerlijk stadje! Fantastisch!

Jemig, de zwoele zuidelijkheid is hier duidelijk voelbaar. Het is nóg uitbundiger en tropischer dan de rest van Italië. En dan overal die oleanders die hier tot sierlijke bomen gesnoeid zijn, geweldig! Vooral de roze natuurlijk! Ik viel als een blok voor het stadje en had nog veel meer willen zien!