121. Een echte Arabische soek!

Mardin zou de meest Arabische stad van Turkije moeten zijn, wat ons heel nieuwsgierig maakte. Hij was in ieder geval mooi gelegen en had vele sierlijk bewerkte huizen, die allemaal stemmig in het beige waren uitgevoerd.

Omdat we halverwege de helling langs een internetcafé kwamen, besloten we hier gelijk maar naar binnen te gaan. We waren benieuwd wie er voor Gerards verjaardag hadden gereageerd. Ook wilden we weer wat stukjes plaatsen. Halverwege het overzetten van onze reisverhalen crashten alle computers van het café. Het bleek een fikse stroomstoring te zijn, want de verlichting ging ook overal uit. Nou leuk, daar zit je dan in het donker en zonder beeld. Aangezien het er niet naar uitzag dat iemand dit ging oplossen, besloten we maar weg te gaan.

Jammer, dat we niet verder konden. Ze wilden ons voor minimaal een uur laten betalen, terwijl we hooguit 10 minuten binnen waren. De oplichters. Alsof het onze schuld was, dat de boel plat lag. De kinderen, die tot nu toe wel nieuwsgierig maar niet al te erg irritant waren, leken dit als beginteken tot muiterij op te vatten. Ze begonnen hardnekkig om geld te zeuren. Lieve help, we werden compleet belaagd hier! Dat gezeik ook altijd. Zelfs toen wij naar buiten liepen, liepen ze allemaal als een koppel ganzen achter ons aan. Het leek wel een moderne scene uit ‘Zwaan-kleef-aan’. En welke winkel we ook ingingen, ze bleven ons hardnekkig volgen.

Wat een brutale nesten! Oh wat stonden ze weer irritant in de weg. En maar zeuren. Ik kon ze op een gegeven moment wel schieten. Ik had ze het liefst in een origineel Turks handgeknoopt tapijt gerold, er een stevig Hollands touw omheen gebonden en dan persoonlijk van de Ararat of welke berg dan ook af gerold. Bah, wat een respectloze bende. We konden niet eens normaal onze auto in. Ik moest gaan schreeuwen naar de winkelier, die de bende met moeite een meter of wat wegjoeg. Ik baalde als een stekker, want zo kunnen we deze stad echt niet in. Dat is vragen om problemen. Zowel voor de camper als voor onszelf. Wat een asociaal tuig van de richel. Bah!

Na een bliksembezoekje aan een Koranschool waar onze nog steeds vuur spuwende ogen, goed hielpen tegen al te opdringerige lui, besloten we toch een poging te gaan wagen iets van de bijzondere huizen in het centrum te kunnen opvangen. Desnoods alleen vanuit de camper. En ineens was er een plekje midden in de drukke winkelstraat vrij en we zagen ook geen groep irritante mensen rondhangen. Yes, wat een mazzel!

De hoofdstraat was wel aardig met zijn vele fraaie huizen, maar haalde het absoluut niet bij de bazaarwijk waar wij ineens in terechtkwamen, na een steegje doorgestoken te zijn. Wat een bedrijvigheid en wat een sfeer. De kleuren van de vele stalletjes knalden je tegemoet, net zoals de geuren van ezelmest, ronkende brommertjes en exotische kruiden meteen bezit van je neus namen. En met liefde verdroegen onze oren het gejammer vanaf de moskee. We streelden de prachtige stoffen, maar lieten de smaakpapillen hier maar even met rust. Hygiëne is hier nog ver te zoeken. Heel ver!

Deze zintuiglijke explosie compenseerde de stugheid van de mensen heel aardig. Het had hier wel iets weg van de Marokkaanse soeks. Regelmatig moesten we opzij springen omdat er een zwaar beladen ezel voorbij kwam. Ook de grote manden met noten en gedroogd fruit, die in kleurige stoffen gewikkeld waren, deden het erg goed. Verder waren de winkeltjes hier absoluut niet Turks meer. Meer omgebouwde garages, waarvandaan zo ongeveer alles wat je kunt bedenken verhandeld werd. En elk steegje bleek je dieper in de bazaar te brengen. Zo kwamen we even later nog in een aparte kruidenbazaar terecht. De handgemaakte zeep, die hier in grote hoeveelheden opgestapeld lag, zou je echt niemand cadeau doen en verder leerden we hier, dat het groene poeder henna was, om je haar mee te verven en versieringen aan te brengen. We werden totaal niet lastig gevallen en konden ons volledig overgeven aan alle sensaties die op ons pad kwamen. Heerlijk! Het was nóg meer en nóg beter dan we hoopten te vinden. Een dag met een gouden randje!