133. De stad van de grote namen
Door: Manuela
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Manuela
19 Oktober 2008 | Turkije, Tarsus
Volgens de geschiedenisboeken is Tarsus de laatste 5.000 jaar ononderbroken bewoond geweest. En volgens de lokale overlevering is Tarsus door een zoon van Adam (Seth) opgericht. Alexander de Grote, een naam die we ook al vanaf Macedonië telkens in onze boekjes tegenkomen, zou hier een tijd ziek hebben gelegen, omdat hij in ijzig koud water had gelegen. En last but not least zou hier een van de meest romantische ontmoetingen aller tijden hebben plaatsgevonden. En wel die tussen Cleopatra en Marcus Antonius. Tien jaar later zou hun romance eindigen met de nederlaag van hun leger en de dood van Marcus, waarna zij zich met opzet liet bijten door een gifslang.
Ondanks al deze grote namen is het niet echt een toeristische stad en is er volgens de boekjes niet al te veel te zien. Alleen de Paulusfontein (een wangedrocht, dat te beroerd was voor een foto) die vlakbij het geboortehuis van Paulus zou hebben gestaan en de Cleopatrapoort. Dit zou de poort geweest zijn, door welke de Egyptische koningin de stad voor het eerst betreden zou hebben.
Wij konden onze draai er niet al te snel vinden. Wat een hoop rare gladiolen liepen er rond. Ook een echt centrum leek hier niet te zijn. Wij vonden het maar een rommelige, onsamenhangende stad, waarin de bezienswaardigheden ook niet echt gemakkelijk te vinden waren. De bordjes waren zeker uitverkocht toen Tarsus aan de beurt was.
Aanvankelijk leek het wel de 1e christelijke stad in Turkije. Niet alleen doordat het de geboorteplaats van de apostel Paulus was, maar vooral ook omdat hier alles dicht was op zondag. Dit waren we helemaal niet meer gewend en we vonden het dan ook oersaai. En een bazaar was hier ook niet. Jammer hoor. Wel kwamen we gelukkig weer een internetcafeetje tegen, waar we weer hard aan toe waren om onze usb-stick verhalen en foto’s te laten spuien.
Daarna begon het spoorzoekertje doen weer. Op naar de Paulus-fontein. Ineens liepen we door hele leuke, oude straatjes met huizen die er voor je gevoel al eeuwen stonden. Je had nauwelijks fantasie nodig om Paulus hier te zien lopen. De oude weg van Tarsus naar Rome, waar we iets later langs kwamen en waar heel wat grote namen overheen gelopen zijn, was helaas afgezet. Jammer.
Hoewel we van te voren door de boekjes gewaarschuwd waren, dat de bezienswaardigheden niet al te veel voorstelden, vonden we het toch leuk om alles gezien te hebben. En ach, als er weinig te zien is, kun je er zelf een hoop bij bedenken. Dat is toch het voordeel van een beetje fantasie.
In de buurt van de oude weg en de Cleopatrapoort werd de stad een stuk levendiger. Hier waren alle winkeltjes en barretjes gewoon open. Ik heb er nog even geprobeerd te winkelen, maar dat was geen succes. Niet eens zozeer qua kleding, maar meer door het hinderlijk opdringerige personeel. Maxima wordt verdorie minder goed beveiligd, dan ik. Die mensen stonden strak tegen je aan. Bah! “Kan ik u helpen?” “Nee, dank u, ik kijk even rond.” Word je verdorie nog door drie man tegelijk gestalkt. Niet normaal! Meestal zeg ik maar niets, maar nu lukte me dat niet. Ik ben zó boos de winkel uitgelopen en heb ze zelfs uitgescholden voor stomme idioten! Net als de debiel die zijn scooter zo ongeveer tegen de camper aan had gezet, waardoor wij niet weg konden. Tjonge, jonge, wat een genie. Hoe moeilijk is het om het verschil tussen een boom en een camper te zien? Volgens mij heeft een boom geen wielen, maar Allah…
Gelukkig kwam het licht trage zaadje er net aan gekuierd en konden wij toch nog redelijk snel weg. Het is vandaag weer smoorheet. Dan ben je over de helft van oktober en dan is het nog dik 30 �C. De vele palmbomen gedijen hier dan ook prima. Nu nog een hangmat ertussen en een strand eronder. We zijn er helemaal klaar voor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley