158. Gluurders

Weer terug op de camping hebben we ons snel omgekleed om het water in te gaan. Wauw, wat een flinke golven. Gaaf om er met je luchtbed overheen te roetsjen. Wel had ik weer last van 2 gluurders in een auto. Tja, helaas is dat hier dagelijkse kost. Deze twee waren echter wel heel erg hardnekkig en opvallend. Ze stonden met hun auto pal aan de vloedlijn en maar staren. Kan iemand die koppen misschien even 180 graden omdraaien?

Ik ben vanwege die geile, glibberige gladjakkers extra lang in het water gebleven, maar ze bleven gewoon net zo lang wachten totdat ik eruit kwam. Tja, dan zien ze nog wat meer hè. Vooral het douchegedeelte vinden ze geweldig. Hun eigen vrouw moet in dikke lagen gekleed zijn en hier komen ze mij in bikini bekijken. Gadver, wat een schijnheilige smeerlappen!

En wat denk je? Net toen ik eruit kwam, stapten ze uit en deden de motorkap open, waar ineens een probleem mee was. Toch knap, terwijl hun auto al zeker een half uur stil stond. En in plaats van daar hun kop in te steken, probeerden ze me met hun ogen nog verder uit te kleden terwijl ik toch al zo weinig aan had. En als toppunt van onbeschoftheid draaiden ze nota bene ook de auto nog een halve slag en parkeerden hem strak naast de douchestang. Ik werd me toch een partij giftig, dat wil je niet weten.

Gelukkig begon Gerard na veel stille en later ook wat luidruchtigere hints, wat assertieve trekjes te vertonen en gebaarde hij dat ze op moesten hoepelen. Ik moet zeggen, hij was bijzonder in vorm en even later reden de mannen dan ook weg. Natuurlijk hadden ze geen panne. De eikels! ’t Viel me nog mee, dat hun broeken niet op hun knieën hingen.

Er is hier vrijwel geen dag waarop je normaal kunt zwemmen. Laat staan douchen. Gelukkig vinden de meeste Turken het nu veel te koud in het water en anders heb ik altijd m’n luchtbed nog, waardoor ik een stuk verder de zee in kan. En dit is hard nodig, want sommige idioten zwemmen gewoon ‘gezellig’ tussen ons door of strak langs ons heen. Mocht er nog iemand een Turks badpak te leen hebben, dan wil ik het tegen elk redelijk aanbod weleens uitproberen. Stuur maar op! En het liefst met binnenverwarming, want het koelt hier snel af!

Ik vind het zwemmen nog steeds fantastisch, maar voor mijn ME is het niet echt goed. Het duurt uren voordat mijn lichaam weer een beetje op temperatuur is. Weer terug in de camper en heerlijk onder een dekentje hoorden we al snel het geluid van een binnenkomend sms’je. We bleken n.a.v. ons verhaal een anonieme gift van maar liefst 250 euro binnen te hebben gekregen. Perplex keken we elkaar aan en lazen het berichtje nog een paar keer. “Ja, het stond er toch echt! Ongelooflijk!” Wat een blijdschap, we gingen compleet uit ons dak! Fijn dat er ook mensen zijn die ons en onze beoordelingskwaliteiten vertrouwen. Na veel negatieve en wantrouwende reacties van medetoeristen of kennissen hadden we dit net even nodig. Lieve anoniem, u heeft ons en Julia en Mehmet heel erg blij gemaakt. Ontzettend bedankt! We voelen ons van binnen en van buiten weer heerlijk warm!