12. Leuke verrassing

Ook vannacht was het natuurlijk weer bal met nachtmerries. Het begint elke morgen - dag in, dag uit - met hele nare gevoelens en dan nog uren liggen trillen en het valt niet mee om de dag dan een beetje prettig te beginnen. Genieten lijkt een woord uit het verleden te worden...

Ik overweeg ernstig om de thee en het water maar in te gaan wisselen voor wijn en sambuca. Toch eens met Geer overleggen. Pa zou zeggen, dat het best goed is, want drank ontsmet wel! Dan kun je eten wat je wilt! Smiley.

Wij waren niet blij en het weer had zich daar zeer stijlvol bij aangepast. Bah, het plensde vreselijk! Wat zullen we doen? Begin van de middag zei Gerard dat hij toch wilde gaan rijden. Nadeel is dan wel dat we de mooie kust om de kaap overslaan, maar die doen we misschien nog wel op de terugweg.

Het landschap was niet boeiend. De wegen worden steeds beroerder. Het lijkt wel een Oostblokland. Wat een gaten en scheuren. Vreselijk korte op- en afritten, hele haakse rot bochtjes en een snelweg op en af dat is gewoon kermis. Je moet de gekste lussen maken en dan maar hopen dat je op de goede weg uitkomt. Wij noemen het spaghetti-afslagen en dit schijnt ook een term in de computerwereld te zijn. Als er daar iets heel onlogisch geprogrammeerd is, noemen ze dat spaghetticode. Nou, ik begrijp helemaal wat daar nu mee bedoeld wordt. Niet alleen de wegen worden echt slechter, maar ook de huizen zien er armoediger uit, onverzorgder en er ligt opvallend meer afval langs de wegen. Het wordt gewoon smerig! Echt heel smerig!!!

Op een gegeven moment kwamen we langs een zoutmeer en wilde ik een foto maken. In de verte dacht ik een witte reiger te zien. Na goed inzoomen bleken er twee flamingo’s te staan. Wauw, dat was gaaf! Die hadden we hier niet verwacht. En een stukje verder, liepen er maar liefst zo’n 200 bij elkaar in een meer.Yes! Dit was echt een cadeautje! We konden niet superdichtbij, maar het was toch heel gaaf!!!