24. Locorotondo

Nou, we zijn zowat het oude centrum in gejaagd! Het eerste uur stonden we nog wel licht aardig op de parkeerplaats, maar daarna werd het steeds erger. Veel jongeren die hard aan geracet kwamen met harde muziek en dan gewoon hier stil gaan staan met diezelfde harde muziek aan, uitstappen, sigaretje roken, bellen, hangen, beetje dom lopen lachen, zoenen, vozen, nog harder praten, vooral niet instappen en sommigen zetten zelfs na een half uur de motor niet eens uit……. We zijn van ellende zelf maar weggegaan.

En hoewel we eigenlijk geen fut meer hadden, bleek dit totaal geen straf. Alweer zo’n schattig, romantisch wit stadje, een drietal kerkjes, veel planten, hier en daar een trappetje, veel steegjes en na elke hoek was het weer ‘oh’ en ‘ah, wat leuk, hier’. Opvallend veel mooie en apart versierde balkons ook. De een had allemaal tassen met graan erin opgehangen, een ander een leuk versierde fiets, een derde had zijn stoeltjes eraan gehangen. Weer eens wat anders dan erop gezet. Het was leuk, dat we de stad vanmiddag bij daglicht al goed op de heuvel hebben zien liggen. Toen kon je goed zien, dat het stadje mooi rond gebouwd was. Wij hadden in het oude, gezellige centrum eigenlijk ook nog wel een rond plein verwacht, maar dat hebben we niet gezien. Wel zijn we tot aan de rand van de stad gekomen, waar we uitzicht op de trullivallei bij nacht hadden. Kortom, je zag niets. Maar ach, wij hebben er in ieder geval met veel plezier rondgelopen.

Het was dan ook een zware domper toen bij terugkomst bleek, dat er nu drie personenwagens met 6 personen zó dicht achter de camper waren komen staan, dat Gerard de rolstoel er niet eens meer op kon zetten. We zijn inmiddels al dik een half uur terug, maar mooi dat het geouwehoer, gelach, gezoen en gevoos gewoon doorgaat. Deurtje open, deurtje weer dicht gesmeten, nog harder gelach en vooral blijven hangen, beppen en bellen. En iedereen die langsrijdt, toetert ook nog eens gezellig. Nou jongens, dit is echt geen fijne plaats. We wilden dat ze eens ophoepelden, want op deze manier doe je geen oog dicht. Zo asociaal dit. Gewoon campertje pesten. Ik haat ze en ik kan er niets tegen doen. Machteloze woede. Ik ben zo moe en wil gewoon kunnen slapen. Wou dat ik nu connecties met de maffia had, maar bij mijn weten heb ik die nog niet. Beetje jammer. Misschien moet Gerard de camper eens een tijdje voor laten gloeien? Ze staan aan de goede kant van de uitlaat? Had ik maar meer zelfvertrouwen, dan pakte ik mijn accordeon en ging ik zo vals mogelijk de hele tijd ‘Slaap kindje slaap’ doen. Maar ja, ik durf niet….