59. De eindeloze trap in Caltagirone

Dankzij het zwemmen zit er water in allebei mijn oren en hoor ik niet echt veel. Groot voordeel is dat ik niet meer overal wakker van word. Heel fijn! Het was alweer behoorlijk warm toen we tegen 11.00 uur wegreden. We hebben dringend water nodig, maar in Italië is dat een ramp. Geen enkel tankstation geeft het je. Vandaag hadden we eindelijk een plek gevonden, is de kraan nog niet afgesloten? Nee, yes!, was het water na 1 liter op…. Jemig, wat een ellende, want er zijn geen serviceplaatsen meer tot de boot, en we hebben haast niets meer!!!!

Dan maar door naar Caltagirone. Ook dit stadje staat weer op de UNESCO-lijst, maar dat doen ze hier zowat allemaal. Dit was zowaar eens geen barokstadje, maar stond bekend om zijn vervaardiging van keramiek. In de middeleeuwen waren de pottenbakkers hier al beroemd en dat willen ze nog steeds graag zo houden. Nou, in heel Sicilië word je zo ongeveer doodgegooid met alles wat je maar van keramiek kunt maken! Maar het is wel lekker vrolijk.

Wij gingen er niet heen voor een kerk of paleis en zelfs niet voor de keramiek. Nou ja, indirect misschien een beetje. Wij wilden DE TRAP zien! Een van de indrukwekkendste bezienswaardigheden hier is namelijk een trap van 142 lange treden en tussen elke lange trede zit een rand met tegeltjes. We hebben heel goed opgelet en echt elke rand is anders. Echt leuk, zeg. Heel verrassend! Weer eens wat anders dan een kerk, paleis of fresco. Bovendien was het absoluut niet toeristisch en heerlijk rustig. Alleen, eer dat je boven was…… En het was zó heet en die treden waren per stuk niet alleen erg lang of diep, maar ze hadden ook nog vals plat!!! Het was eigenlijk geen doen, mijn pootje zong uren later nog steeds ‘hoor wie klopt daar’, maar ik heb het WEL gehaald!

Deze trap werd al in 1606 aangelegd om de zetel van de religieuze macht ( de dom) te verbinden met die van de wereldlijke macht (het Palazzo Senatorio). Ik vond het wel een mooi gebaar. De kerk boven was nu niet echt je-van-het, maar ach, het ging ons toch om de trap. En onderweg door de smalle straatjes, waar we nog steeds erg van genieten, hadden we toch ook al een paar kerken gezien. Onderaan bij de trap stond ook nog een mooie kerk met een hele aparte klok. Wij hebben onze culturele bonuspunten voor vandaag wel weer binnen. Zeker als je nagaat, dat we nog meer op het programma hebben vanmiddag. Maar eerst gaan we even een broodje eten. Later!