13. Even pauze

En dan heb je pas een paar dagen vakantie en voor je gevoel nog helemaal niets gedaan en dan al zo ontzettend moe. Wat nu irritant rot wekkertje ’s morgens? We waren en zijn niet wakker te branden. De stress van de laatste tijd was nogal heftig en we denken dat dit er een reactie op is. We hebben gisteren maar één uur gereden en dan nog wel in etappes en toen zijn we de camping opgerold, waar we twee jaar geleden ook stonden. We staan zelfs bijna op dezelfde plek. Gisterenavond zaten we zowaar eens rechtop aan tafel. Weer eens wat anders! We hebben lekker spelletjes gedaan, muziekje op en braaf op tijd gestopt. Kun je nagaan hoe ernstig het is! Smile.

En vandaag was het niveau nog lager. We hebben maar liefst nul kilometer gereden en slechts een keer eventjes gezwommen. Helaas was de vloerverwarming een beetje stuk, maar na 5 minuten ging het wel beter. We hebben erg leuke Nederlandse buren. Een avontuurlijk, vriendelijk stel, dat overal al geweest is en zo ook in Albanië. Hij was erg blij, dat ze een hond hadden, want het was meerdere keren gebeurd dat er ’s nachts mensen om de camper heen liepen, waardoor de hond aansloeg en de buurman dan schimmen weg zag sluipen. Maar dat scenario gold ook voor Oostenrijk en nog wat andere landen.

En Maantje hangt weer in de denkbeeldige kroonluchter. “Potverdikkie, waar haal ik nu snel een hond vandaan?” Waarop zij zeiden: “Oh, die lopen daar zat! En je krijgt er gratis hele kuddes vlooien bij.” “Enne, kan ik hier of daar nog een bus peperspray of iets dergelijks. regelen?” “Nee, dat weet ik niet, maar dan moet je naar San Marino, dan kun je zelfs gewoon wapens kopen en T-shirts met ‘ik jaag op de IS’. Nou, dat lijkt me dan weer iets te hoog gegrepen.

Maar mooi dat ik nu weer een lekker dilemma heb. Gisteren dacht ik heel dapper, dat ik toch gewoon even in Albanië ging kijken en nu? Nu ben ik nog steeds nieuwsgierig, maar wil het wel graag veilig houden. Het is naseizoen en het gaat alleen maar nog rustiger worden. Ik wil niet als enigen op een camping staan en al helemaal niet wild. Hoe ernstig is het eigenlijk met ons? Wij, die campings haten en er nu heel erg vrijwillig op willen gaan staan en het liefst ook nog met meerdere campers? Maar goed. We zien wel. Eigenlijk zouden we morgen naar Montenegro vertrekken, maar het zal ook geen straf zijn om hier nog een dagje te blijven hangen.

We hebben vanmiddag met de kids geprobeerd video te bellen. Het was zo leuk om hen even te zien en met alle vijf te kletsen! Heerlijk! Wat houden we toch veel van die guppies! Elena en Noah wilden wel graag even komen spelen! Nou, dat zouden we hartstikke leuk vinden!
En vanavond hebben we lekker gelezen. De camping is superrustig, want het is om 19.00 uur niet alleen donker, maar het koelt dan ook hard af. Ik lig in mijn joggingbroek onder een deken! Maar dat geeft niets zolang het overdag nog 25 graden is.

Ik ga nog even op een hond googelen. Misschien moet ik een Sint-Bernardhond nemen. Die is lekker groot en dan kan ik hem mooi voor de rolstoel zetten. En dan heeft hij van nature ook altijd een fles cognac bij zich! Wat wil je nog meer? Nu nog even checken of het goede waakhonden zijn! Enne, als iemand nog wat goede veiligheidstips heeft, geef ze maar fijn door. Ik ga er weer een nachtje over slapen! Welterusten.