3. Wildwest op de ring Parijs

Een goede nacht, een vrij rustige plek ondanks dat we met vijf campers op het grind stonden en vers brood. Helemaal top! Koffers uitpakken, ja,ja we zijn best vroeg deze vakantie, afwassen en nog wat klusjes en toen gingen we weer op pad. Vandaag wordt er niet alleen brood maar vooral kilometers gevreten. We willen Bordeaux halen en dat moet eigenlijk wel lukken.

De zon stond al enthousiast een paar putten in het dak te schijnen. Het was al heel wat warmer dan gisteren. Tegen de tijd dat we de ring rond Parijs naderden kwam ik gewapend met kaart, telefoon en tablet voorin zitten. Want jemig, wat is het toch altijd druk en wat lopen er veel wegendoor elkaar. Er waren enkele ongelukken gebeurd. Een stuk of vijf, aldus de info van mijn tablet. Zo! Echt veel. Maar tegen de tijd dat we eindelijk van die ellendige ring afwaren, was het? Niet te geloven dat er hier maar 5 ongelukken zijn gebeurd!

Stel je voor. Het is ontzettend druk. We kunnen niet al te snel en dan komt er een halve gare motorrijder aan die als een idioot tussen de 6 rijen auto’s gaat slalommen, iedereen nog meer in de remmen en als klap op de vuurpijl ook nog even lekker gaat showen door alleen op zijn achterwiel tussen de auto’s gaat rijden. Vul op de puntjes zelf maar wat scheldwoorden in. Niet te geloven en dan ook nog gewoon in een T-shirtje? Is die gast levensmoe of zo?

Na enkele kilometers op deze circusbaan begrepen we de tactiek van de meeste Fransen. Trap je gaspedaal in, draai je stuur naar links, lanceer je met ware doodsverachting voor iemand anders, doe voorzichtig je ogen weer open, check of je nog leeft en zet daarna je allerliefste gezicht op, zwaai vriendelijk en sein je nog even ‘bedankt’ met je knipperlichtje naar de chauffeur achter je die inmiddels met een halve hartverzakking in de middenberm ligt. En daarna herhaal je dit tot je op de gewenste baan beland bent.

En dan het ritsen en invoegen. Je hoopt dat er nog enkele automobilisten met een IQ van boven de 30 rondrijden. Nou, dat zijn er echt heel weinig. Dan geef je zo’n ongeleid projectiel wat ruimte, nou, dan moet je vooral niet denken dat zo’n chauffeur blij is en invoegt. Nee, hij of zij gaat gewoon keihard rechtdoor om zijn blik op wielen toch liever één of twee auto’s ervoor ertussen te gooien, al dan niet met bijna haakse bocht. We zijn inmiddels al niet meer verbaasd dat er hier en daar wat op zijn kop ligt. Het is hier net een wildwestfilm. De nodige pk’s zijn ook zeker rijkelijk vertegenwoordigd, maar ik denk dat ik toch liever viervoeters heb.

En wat ziet het er hier vreselijk uit. Wat een oude meuk. Dan denk je misschien:”Wauw, Parijs, wat een metropool,hoofdstad van een geweldig vakantieland, gastheer van de Olympische Spelen, hoofdstad van de liefde enzovoort. Nou, zo ziet het er hier niet uit. Oude flats die in een al dan niet voormalig Oostblokland niet zouden misstaan en dan ook nog vijf voor de prijs van drie,metaalrot, betonmoeheid, instortende geluidswallen, graffiti die al grotendeels verkleurd en afgebladderd is, stukken glas die zo goor zijn, dat je pas door hebt dat het smerig is, als er een ster is ingegooid .En dan al die troep op de weg. Lege flessen, blikjes, ander afval, soms in hele zakken. Het ziet er niet uit. Het is net Podgoriza deel twee, alleen is het daar wat rustiger.

En wat denk je van de paaltjes bij een afrit? Er stonden er heel veel, maar de meeste chauffeurs weten het verschil met een bowlingbaanniet. Ik kan je zeggen, dat er heel wat strikes gegooid zijn. Mensenlief wat een zooitje is het hier. Ik dacht dat een Belg in een auto een ramp was omdat hij natuurlijk zijn rijbewijs gratis krijgt bij twee pakken wasmiddel, maar de Fransen zijn echt nog veel wanhopiger. Ik mag echt heel blij zijn dat ik een vrij lage bloeddruk heb. Want daar is de ringweg hier erg goed voor. Tot zover de ringweg Parijs van jullie reizende reporter.

Daarna hebben we uren tolweg gereden. Het was gewoon bijna zen! En saai, dat dan weer wel. Een broodje, een spelletje en door naar Bordeaux. Ehm, Bordeaux hebben we trouwens niet gehaald. Vraag me niet hoe, maar onze camperapp heeft ons bij een nogal afgelegen dierentuin gebracht en daar staan we nu op de parkeerplaats. Kan ik waarschijnlijk mijn eigen leeuwen en beren fijn inruilen voor een aap op het dak of zo. Je weet het maar nooit. Zeker als je kijkt hoe vervallen het er hier uitziet.Hopelijk hebben hekken en hokken hier meer kwaliteit dan de ring van Parijs. Misschien dat het bij daglicht nog wat meevalt, maar dat zien we morgen wel weer. Voor nu hebben we een heerlijke rustige plek en we hopen dat dit zo blijft.