32. Een vleugje zout, meer was het niet

De parkeerplaats waar we gisterenavond terecht gekomen waren, was helemaal niet verkeerd. Je kon er zelfs je sanitaire klussen doen! Dat kwam mooi uit. Het was erg warm weer en je rook niet zo veel brandlucht. De ramen konden zelfs weer open! Lekker! Wel zagen we een aantal helikopters met badkuip overvliegen naar een getroffen gebied. Het gaat er hier heftig aan toe. Gisteren waren er 5300 brandweerlui aan het blussen en er is al ontzettend veel hectare bos verloren gegaan. En dan dat drama van die drie brandweerlui die alles op alles wilden zetten om te helpen. Ze raakten omsingeld door het vuur en konden niet meer wegkomen. Levend verbrand. Vreselijk.

We waren best wel gaar. Te veel drukke dagen, te warm, te veel achterstand met schrijven en klusjes. Toen we ruim na de middag weggingen, kwamen we tot onze verbazing weer strak langs het oude centrum. Leuk. Ineens zagen we dat grote, imposante kasteel ook nog liggen. Én… we konden zowaar weer een stuk verder om ons heen kijken en de foto’s waren ook niet meer zo rood. Mooi!

Behalve een bezoek aan de ultramoderne Lidl waar je zelfs een koffiecorner hebt, om je zojuist aangeschafte dingen op kunt eten en drinken (er staat zelfs een magnetron!), zodat je daarna meteen weer nieuw drinken kunt halen, was het een redelijk saaie dag. Trouwens, bij de Lidl hadden ze zelfs nog twee grote blauwe vakken speciaal voor campers en caravans! En een eigen benzinepomp!

Eigenlijk hadden we nog wel een excursie in gedachten en wel de zoutpannen bij Aveiro. De plaats waar de grootste branden hadden gewoed. Gelukkig was de snelweg niet meer afgezet. Wel gek om te beseffen dat je hier de afgelopen dagen niet kon rijden. Onderweg zagen we nog een zwartgeblakerd gebied rondom een tankstation! Het zag er heftig uit. Stel je voor dat het tankstation ook nog vlam had gevat! Uit voorzorg was de begroeiing ervoor helemaal weggehaald. De rapen zijn hier sowieso al een tijdje gaar. Nu we wat dichter in de buurt komen, begint het ook aardig te stinken. En bij de moerassen was het echt heel erg. Wel eens de combinatie koeienpoep, brandlucht en zilte zeelucht geprobeerd? Nou, het gaat geen hit worden, denk ik. Bah! Je gaat echt over je nek! De raampjes gaan weer even dicht.

In de buurt van Aveiro bij de zoutpannen is ook een groot moerasgebied waar flamingo’s moeten zitten. Het goede nieuws is, dat we ze inderdaad gezien hebben in de verte. Helaas konden we nergens stoppen. We hebben nog wat gele en witte weggetjes uitgeprobeerd, maar zonder resultaat. We kwamen door wat straatarme gehuchten, waar we onze ogen uitkeken. Resten van muren of huizen waar alleen de poort nog aan een verroest scharnier hing. Een winkeltje met drie meloenen en een zak aardappelen voor de deur. Een geel huis, waar het meeste geel van af gebladderd was, winkeltjes uit het jaar nul die in een voormalig Oostblokland zeker niet zouden misstaan. Een kerk die volledig blauw met wit betegeld was. Een paard aan een touwtje aan het hek. Krotten die als schuurtjes dienst deden. Half ingestorte huizen. Roest, betonrot. Alle bedrading die in bossen over de weg hing. Het was niet zo verbazingwekkend dat er best wel wat leegstond. Het is echt heel oud hier. En bijna geen mens te zien terwijl de siëstatijd al lang en breed om was. Zouden deze dorpjes ook geëvacueerd zijn?

Net voor het gebied van de zoutpannen, die nu uitgeroepen zijn tot openluchtmuseum waar je gewoon met de auto en camper door mocht rijden, zagen we zo’n prachtige bontgekleurde Portugese boot door het kanaal varen. Met een bruidspaar aan boord. Met zo’n boot hopen wij morgen ook een tochtje in te gaan maken.

De zon die in dit gebied vanwege de brand weer bloedrood boven aan de hemel stond, gaf de zoutpannen nog een beetje sfeer en de zonsondergang een extra dimensie. Verder viel het ons tegen. Zeker ook omdat we het hier 30 jaar geleden zo anders hadden gezien. Bergen zout in de brandende zon met een strakblauwe lucht en vele mensen die daar druk aan het harken, zeven en weet ik veel wat nog meer aan het doen waren. Nu waren er nog wel allemaal bakken waar wat zeewater in stond en lagen er hoopjes zout, maar echt heel fantastisch was het niet. We waren qua licht ook net te laat. Hopelijk morgen beter. We zijn op de camperplaats bij de zoutpannen en langs de snelweg gaan staan. Best dapper van ons. Het is er heel druk. We staan zowat tegen elkaar aan! Maar ze geven toch regen op, dus het zal wel rustig blijven. Het grote voordeel is, dat we maar 400 meter van het centrum af zitten. Dat is wel lekker. Nu maar hopen, dat het morgen wel een poosje droog wordt, want wij hebben bar veel zin in zo’n leuk boottochtje! En het liefst zonder plu! Dat ding is net droog na drie weken Spaanse regen…