3. Een rustige rijdag

Die 2 flessen champagne hebben we toch maar even laten staan. En als het niet zo vreselijk druk met auto’s om ons heen was vanmorgen, hadden we vast tot halverwege de middag geslapen! We zijn nog giga moe, maar dat is niet vreemd na maanden vol stress.

We stonden op een terrein bij een hele grote speeltuin annex manege. Hier waren we van de zomer met Elise en Ilana geweest. Zij wilden destijds graag pony rijden. Nou, dat zag er echt simpel uit. Zet een kind op het zadel, geef de leidsels, pak zelf een touw en loop een rondje. Zo niet de mijne. Pony Flora was ontzettend vervelend en duwde me met haar dikke kont steeds tegen het hek aan, waarop ik haar weer terug het pad op probeerde te duwen. En het ging steeds maar zo door. ’t Is dat Ilana erop zat, maar anders had ik dat beest ergens aan een boom gebonden. Gelukkig ging het na een goed gesprek tussen Flora en mij weer beter en haalden we ineens iedereen in? Misschien heb ik wel talent als paardenfluisteraar.

Uiteraard zochten we speciaal voor de meiden Flora even op. Die naam is eigenlijk sinds 2 maanden verboden, maar ach, voor deze keer typ ik het toch maar. We maakten een foto en stuurden hem op, waarna ik gezellig met Elise ging appen! Dat was leuk, Liesje! Intussen had Gerard een biertje als verlaat ontbijt besteld. Ideaal, ik had de hele dag geen trek meer!

De rest van de dag was rustig. Gerard vrat kilometers en Engelse drop en ik wisselde de voorstoel met het bed af, waar ik fijn mijn eerste boek al uit heb gelezen. Gelukkig hebben we een dekenkist vol! Bij Frankfurt ligt het vliegveld pal langs de snelweg en op een gegeven moment ging er één vrij laag, pal over ons heen. Zonde, dat ik te laat was om mijn camera te pakken. Het zou een superfoto geweest zijn. Het is wel duidelijk dat ik nog niet helemaal in de reizigersstand sta.

We wilden vandaag bij de Concordefabriek gaan overnachten: het walhalla voor de camperaar met een hele grote zak doekoes. Tot onze verbazing stond het terrein helemaal vol! Wat? Zo laat in het seizoen en zo veel joekels uiteraard met smart en/of motor in hun garage? Wij zijn fijn een paar kilometer doorgereden, waar we nu heerlijk rustig op een parkeerplaats midden in het dorpje Schlüsselfeld staan met onze ‘cabrio’ achterop. En het bed hebben we vanmiddag fijn laten liggen en daar kunnen we straks meteen in! Hoe relaxt wil je het hebben?! Morgen hopen we Slovenië te halen, maar dat gaat nog een hele kluif worden. Misschien moeten we dat fijne Roemeniëwekkertje maar op early-birdstand zetten. Deze nachtuilen gaan hun slaap-waakschema wat proberen te fatsoeneren! Welterusten! Maar eerst hebben we nog even ons nieuwe spelletje ‘Schotten totten’ uitgeprobeerd. Verslavend leuk!