54. Olijvenoogst

Onderaan de helling konden we elkaar weer verstaan en gingen de speciale oordoppen weer terug in het doosje. We zagen de zoveelste olijvengaard van deze week, alleen hier waren mensen bezig. “Hé Geer, dat is leuk! Dat hebben we nog nooit van dichtbij gezien. Zullen we even kijken?” Nou, dat leek Gerard ook wel leuk! We konden de camper vrij gemakkelijk kwijt en zo liepen we even later naar de mannen en vrouwen die met stokken, zeilen en zakken in de weer waren.

We bleven even in de berm staan, om te kijken hoe de mensen op ons reageerden. Al gauw stonden we echter tussen de vele olijfbomen. Moet je niet denken, dat ik één foto van die mensen kan maken, nee we gaan gezellig in het Albanees over kinderen praten en weet ik veel wat nog meer en ik moest al haar foto’s van haar dochter op haar smartphone bekijken. Ik vertrouwde erop, dat Gerard intussen wel een reportage van dit nieuwe stukje landleven schoot.

Met een grote stok werd er in de bomen gemept, waardoor er kleine takjes met olijven naar beneden vielen op een groot zeil wat eronder lag. Als er eenij genieten ervan om contact met de mensen te maken en met hen te praten. Tja, en soms mis je heel wat ondertiteling, zo ook vandaag, maar een oprechte lach en hand laten deuren open gaan!