8. Een spontane excursie

Hoewel we eigenlijk steeds vermoeider worden en we een enerverende nacht achter de rug hadden, besloten we toch maar te gaan rijden. We moesten binnendoor, want het laatste stuk naar Kroatië heeft geen snelweg. Aanvankelijk had het nog wel iets charmants. Leuke huizen al dan niet opgevrolijkt met uitbundig bloeiende geraniums, mooie en aparte houten schuren, uiteraard de aparte rekken, waar ze ’s zomers het hooi op te drogen hangen en vooral heel veel verdorde maïsvelden tussen het verder nog steeds frisse groen. Overal liggen de flinke stapels hout al klaar om de kou van de winter, die al bijna voor de deur staat, te trotseren. Wij overwegen dan ook met spoed een open haard in de camper! Jemig, de avonden zijn nu al heel fris!

Ineens zag ik ver onder me weer zo’n mooi groen riviertje. Even later konden we stoppen en hoopte ik een leuk plaatje te kunnen schieten. Maar we bleken op de parkeerplaats van een 13e eeuws kasteel te staan, dat gewoon open was! Het is eeuwenlang van een adellijke familie geweest en in de 16e eeuw zijn er zeven ronde torens, die door muren verbonden worden aan de verdediging toegevoegd. In de Tweede Wereldoorlog is het kasteel echter behoorlijk gebombardeerd en nooit meer helemaal hersteld. Wij vonden het wel leuk om hier even een kijkje te nemen. Het had wel iets fotogenieks. Er stonden nog half ingerichte torenkamers, een martelkamer, een kerk en zelfs een hok met een beer, waar het bordje ‘niet voederen’ nog bij hing. Vanuit een van de torens hadden we bovendien een aardig uitzicht over het dorpje Zazemberk aan de rivier.

Net toen we klaar waren en het kasteel met zijn vele wapenschilden verlieten, begon het te regenen. Snel de camper in. Even een broodje eten en hup, door naar Kroatië. Nou, dat hup bleek iets te veel illusie te zijn, want het schoot voor geen meter op. Het was heus best aardig rijden, maar het smalle weggetje ging dwars door de dorpjes heen en dat schoot dus voor geen meter op. De lol was er na een tijdje wel af en de heftige regen maakte het er niet beter op. Net toen we dachten, dat we nooit meer in Kroatië zouden komen, stond er dan zowaar een bord met HR (Kroatië). Maar over hoe veel kilometer? Dat was nog maar de vraag. Wij zijn inmiddels vier dagen onderweg, waarvan we er drie nogal wat regen hebben gehad. We hebben toch wel wat twijfels over deze vakantie. Als het zo blijft, is het zonde van onze dagen.

Maar goed om 15.45 uur kwamen we bij de Sloveense douane aan. Vroeger kon je hier doorrijden, maar nu niet meer. Paspoort alstublieft! En één hokje verder (nog geen vijf meter) wilden ze weer ons paspoort zien. Nooit geweten, hoe mooi die foto’s van ons dan wel niet moeten zijn.

Zo, en inmiddels rijden we op de snelweg. Het is een tolweg en het is er superrustig. En terwijl Gerard weer kilometers vreet, typ ik de laatste stukjes van vannacht en vandaag. Het is hier net een mobiel kantoor. Het zou mooi zijn als we nog in de buurt van Trogir komen, maar dat zien we straks wel. Hopelijk vinden we op de camperapp nog een geschikte overnachtingsplek, want die zijn in het binnenland van Kroatië zeer dun gezaaid!

Twee jaar geleden hadden we een mooi plekje in een dorpje gevonden, vlak voor Trogir. Dankzij het reisdagboek en de kaart konden we het plekje zowaar terugvinden. Helaas staat er nu net precies op ‘onze’ plek een karretje waar ze iets verkopen. Laat het alsjeblieft niet morgenochtend vroeg beginnen, want wij zijn zwaar gesloopt. We staan nu een stukje dichter bij de weg. Hopelijk geen gedoe. We hebben tot 20.00 uur gereden en zijn verbaasd en blij dat we zo ver gekomen zijn. Morgen hopelijk Trogir even in, maar nu eerst lunchen. Jammer, dat we vanmorgen het bed opgemaakt hebben, want we zouden er zo in willen rollen…

We hebben trouwens een bodyguard aan boord genomen na vannacht. Het is een vrij grote beer, die we iets omgedaan hebben tot over zijn snuit. Hij heeft Gerards hoedje en zonnebril op. Nu lijkt het net of er een dubieus type op de voorstoel ligt te pitten. Tja, wat is het verschil met als ik erop zit? Maar of dat een voor- of een nadeel is? Dat weten we nog niet.