28. Alweer een stukje dagelijks leven

In tegenstelling tot de vooruitzichten was het vandaag prachtig weer. Terwijl Gerard al druk met van alles bezig was, ontwaakte ook ik langzaam uit mijn coma. Nog even douchen en afscheid nemen van de receptioniste en toen reden we rond 12.30 uur weg. Tja, en vandaag komen we ook niet meer in deze fijne, veilige haven terug. Dit was op alle fronten een supercamping! Maar we gaan nu echt het land in! Ik vind het best wel spannend. Zouden we erg belaagd worden door zigeuners? Ik hoop het niet!

Er zijn best veel mensen die van het afval leven. We zien regelmatig mensen in de containers wroeten. En als ie echt helemaal vol is, dan steken ze hem gewoon in de hens. Lekker makkelijk. Voordat we echt weer op pad gaan, eerst nog even tanken en de linkerachterband op spanning brengen, want die loopt steeds leeg. Zodra je één woordje Albanees zegt, zie je de mensen gewoon veranderen. Ze ontdooien ter plekke en zo ook nu weer. Het is gewoon ontroerend.

Net voor Shkodër hadden we op de groentenrotonde, waar we weer even tomaten gingen halen nog een geweldig plaatje. Er stond een oud vrachtwagentje vol met zakken maïskorrels. Maar de man had niet alleen zijn zakken, maar ook zijn bankstel meegenomen en zat er met iemand anders lekker te kletsen in de zon. Prachtig!

Eerst moesten we ons weer door de mierenhoop Shkodër door zien te worstelen. Jemig, wat een grote stad. En wat is het gigadruk! Moet er hier niemand naar school of werk of is het al herfstvakantie? Wel blijft het straatleven geweldig om te zien! Er zijn hier echt wel 1000 winkels. En echt niet alles is er nieuw, er hangt ook zat tweedehands of ouder. Tot onze verbazing zagen we het beroemde kasteel van Shkodër ook nog á la Japonaise!

Daarna ging de rit door licht golvend landschap met hier en daar een huis en vooral heel veel maïsvelden. We zagen nog 2 paard en wagens en op die chaotische begraafplaats in het hoge gras, liep nu een kudde geiten. Een lag er zelfs op een steen! Dat gaat toch wel wat ver. Ook zagen we nog twee zigeuners op een heel gammel karretje, die van container naar container reed. Wat verderop golfplaten hutje met zakken chips waar twee oude mannetjes op dito krukjes zaten. Ook werden er in deze streek veel kippen verkocht. Ze zaten in een soort verroest kooitje met zijn vieren en de eigenaar zat er op een oude bank achter. We zagen ook nog een personenwagen, met een bank op het dak! Ze nemen die dingen ook overal mee naar toe! Er passeerde een vrouw met een kruiwagen vol boodschappen. Best een handig idee eigenlijk. Maar of ik zo bij de Lidl naar binnen zou gaan? Ik twijfel nog.

We hadden vandaag zowaar een stukje snelweg. We hadden inderdaad gescheiden rijbanen, maar aan de rechterkant was volop handel en bedrijvigheid en kon je gemakkelijk de snelweg op en af. Er gaan verhalen rond, dat er over de middenberm soms trappetjes gemaakt zijn, zodat de plaatselijke inwoners gemakkelijk even naar de overkant kunnen. Die hebben wij helaas (nog) niet gezien.

Het rijden werd saaier en saaier en schoot ook niet geweldig op. Bovendien had ik stress om Krujë. Bang om in een toeristenfuik te rijden en belaagd te worden door zigeuners. Maar goed, daar zijn we nog niet. Maar wel bijna!