34. Spelletjesdag!

Ongelooflijk hoe ontzettend lang het bleef onweren! Het ging tot 15.00 uur ’s middags door! Weliswaar lang niet meer zo heftig als vannacht, maar toch! Wij prakkiseerden er dan ook niet over om weg te gaan (hoewel we hier al veel te lang staan) en gingen lekker spelletjes doen.

Eerst Level 8 maar eens uitgeprobeerd, wat wel iets wegheeft van jokeren. Daarna jambo zonder de vier kaarten waar je ook mee kunt winnen, maar als mega-uitdaging 100 geldstukken te moeten verdienen. Dat duurde lekker lang en het was een leuk potje!

Tegen vijven waren er aardig wat stukken blauw in de lucht en besloten we lost cities op het strand te gaan doen. Niet naar de boulevard maar een stukje de andere kant op. Het bleek verder lopen dan we dachten. Het strand ligt prachtig in een baai, maar het is er vies, het stinkt er, er staan allemaal gribusbarretjes naast elkaar, die ieder hun eigen (rot) muziek draaien, het strand liep enorm steil af en aan het begin zakte je tot je enkels in de drab. Het water zag er donker en dreigend uit, maar misschien was het schaduw? Ook dreven er allemaal kleine dingetjes in. Kortom; één grote, vieze soepzooi!

Maar goed, we gingen hier toch maar zitten. Het overgrote deel was bezet met parasols van de barretjes die je moest huren, maar achteraan was een stuk vrij strand, waar nog wel wat ruimte was. We legden ons grote Afrikaanse schildpaddenkleed neer en nog voor ik zat, had ik het al bloedheet. Tuniek uit en toch maar de zee in. Het kostte me wat moeite om erin te komen, en echt happy voelde ik me er niet omdat het zo donker en steil was, maar het friste goed op. Daarna snel een stranddouche waar je anderhalve meter bij de douche vandaan moest gaan staan, omdat het water er met een nogal grote boog uitkwam. Wel apart. Maar wat zonde dat de mensen hier alles zo maar neer gooien en het hier zo stinkt! Bah!

Ondanks het best vieze strand en dito water, was het toch leuk om er even uit geweest te zijn en zelfs nog mijn bikini aan te hebben gehad. Dat hadden we in de camper niet gedacht! Ik kon mijn knie weer een beetje bewegen en de hoeveelheid pijn per dag neemt flink af! En die nieuwe zalf voor mijn zwaar kapotte tenen werkt ook fantastisch! Al na één keer smeren werd het minder rood, minder dik en stopte het met zweren! Nu nog een doos fut en nieuw rechtervoetje en het wordt nog eens wat! Maar hier ben ik ook al blij mee!

We genoten van een mooie zonsondergang en pas tegen 20.00 uur waren we weer terug in ons home-sweet-home. We konden natuurlijk doorlopen naar de boulevard om weer die superlekkere goulash te gaan eten, maar ja, dan blijven we daar afscheid nemen….. We prutsen zelf wel wat.

En terwijl Gerard in de pannen stond te roeren, begon ik met het schrijven van brieven aan onze lieve nichtjes en neefjes. We kunnen niet bellen, niet appen en niet op internet. Montenegro valt buiten Europa qua bundel!!!! Griekenland ligt veel verder en dat valt er wel in? Balen. Uren later was ik eindelijk klaar, had Gerard al weer afgewassen en een toetje gehaald en gingen we weer verder met spelletjes doen. Level 8, jambo en machu koro. Heerlijk! Dat zou ik na een paar dagen geloof ik nog niet zat zijn. Maar ja, het was 1.00 uur en dus besloten we maar braaf te stoppen. Hopelijk schijnt de zon morgen weer en kunnen we verder met onze reis!