24. Rose

We stonden super rustig, maar na een tijdje brak me er toch een zware onweersbui los! Niet te weinig. Gelukkig waren het onweer en de regen over toen we gingen slapen. Het werd zelfs koel vannacht en we moesten zowaar een dekentje opzoeken! Op zich wel lekker. We hadden als een blok geslapen en ik werd vanmorgen pas wakker. Wel veel pijn, maar in ieder geval aardig doorgeslapen. Op de camping in Kroatië hadden we van een medelander een zak verse vijgen gekregen en die hadden we vandaag als ontbijt. Zalig! Dan heb je echt een super vakantiegevoel!

Om 10.00 uur liepen we al langs het begin van de baai, waar de bootjes en boten af en aan voeren. Het was zonnig, maar daar kwamen we buiten pas achter omdat we gigantisch in de schaduw van de berg stonden. Het water was blauw, de lucht was blauw en wij niet. Wat wil een mens nog meer?

In het ene boekje stond dat Rose een authentiek vissersdorpje zou zijn, waar overal nog netten en verse vis op straat zou liggen en waar de mensen nog vreemd op zouden kijken van een toerist hier. In het andere boekje stond echter dat hier veel Servische filmsterren wonen. Nou, wij zouden niet weten wat het juiste antwoord is. Er liep een erg smal pad naar de huizen, waar geen auto kon komen. Ik zie al die filmsterren hier echt niet met tassen van de groenteboer sjouwen en hoe je bij die huizen bovenop moet komen, mag Joost weten, maar wij hebben geen idee. Vissersbenodigdheden hebben we ook niet gezien.

Het pad langs de kade was schots en scheef en zelfs als je een kamer in het vijfsterrenresort had, moest je hier toch overheen wandelen. Of zou je aan het begin misschien met een bootje opgepikt worden? Wij vonden allebei de boekjes overdreven. Het was gewoon een klein dorpje met leuke, oude huizen, wat palmbomen, hier en daar een toerist en vooral heel veel bootjes en kleine zelfgemaakte haventjes. De huisjes waren oud, afgebladderde luiken, fleurige dakpannen, hier en daar een mooie cipres, een druivenrank langs de voorgevel, een paar gezellige terrasjes en dan had je Rose wel weer gehad. Het was een leuk stadje, omdat het strak aan zee lag. Een uurtje later waren we al weer terug bij de camper en konden we de mini-pas over het schiereiland weer gaan rijden. Gisteren vonden we dit een heel gedoe, maar toen was het ook gemier in het bijna donker. Nu ging het veel lekkerder en genoten we alweer van de blauwe baai van Kotor. Maar dat zal vandaag voor het laatst geweest zijn, want bij Tivat steken we door naar de Adriatische Zee naar Budva. We zijn benieuwd, want er wordt hoog opgegeven van dit stadje.