42. Lelijke haaibaai!

Alweer een prima overnachtingsplek. Er waren gisterenavond geen vijf auto’s meer langs gekomen en vannacht zijn we ook niet beroofd of zo. Heel fijn. Ik vond het eerst best wel spannend, maar tegelijkertijd ook heel gaaf om op letterlijk en figuurlijk eenzame hoogte boven het spiegelgladde meer van Skadar met uitzicht op Albanië te overnachten.

Volgens mij wil er een zonnestraal naar binnen piepen. We doen snel de verduistering omhoog! Ach wat schattig! Er staat een ezeltje met twee rieten manden bij het barretje. Even later zagen we een opaatje en omaatje aan tafel onder die dikke boom zitten. Het was maar goed, dat we de camper daar niet gezet hadden!

We gingen de camper uit en waren benieuwd hoe het meer er vandaag uit zou zien. Het was helaas weer erg heiig. Bah! Het barretje bleek in beslag te zijn genomen door het bejaarde stel en zij hadden van alles meegebracht om te verkopen. Ik wilde best iets van hen kopen en liep naar het stalletje toe. De vrouw bood me een stukje kaas aan. Zelfgemaakt. Nou, ik zag de geiten in gedachten al voorbij denderen. Gatver, niet echt mijn genre. Een potje vijgenjam kostte € 5,00 en een klein flesje granaatappelsap € 4,00. Wat een belachelijke prijzen.

We raakten in gesprek met een Montenegrijn die het een en ander voor ons vertaalde. Op een gegeven moment zei ik dat ik de prijzen veel te hoog vond. Maar dat vond hij logisch, want wij waren toch maar toeristen en dan kan je het gewoon keer twee of zelfs drie doen! Voor de locals gelden hele andere prijzen! Hij bemoeide zich ongevraagd met ons reisschema en wat we moesten kopen en doen. En dan zegt hij nog, dat zijn hart bloedt omdat de Montenegrijnen nu geld vragen voor hun spullen terwijl ze vroeger zo gastvrij waren en alles gratis weggegeven zouden hebben! Ja, ja. En dan vindt hij veel toeristen een gevaar op de weg en zit meneer de betweter al voor 10.00 uur aan een flink glas rakija van minstens 45%. Nee, dát verhoogt de verkeersveiligheid!

Gratis hoeft nu ook weer niet, maar zulke belachelijke prijzen zijn weer het andere uiterste. Ze bleef maar elk dingetje optillen en aanprijzen, terwijl ze inmiddels toch zou kunnen vermoeden dat ons Montenegrijns niet echt je-van-het is. Voor elk dingetje vroeg ze minstens € 5,00! Belachelijk. Wij vonden het inmiddels al niet leuk meer om iets te kopen. Wij hadden niets nodig en deden het alleen om die mensjes wat te gunnen.

Voor mij hoefde het op deze manier al niet meer en ik liep dan ook weg. Maar Gerard wilde toch nog wel iets kopen. Nou, dan nemen we dat flesje rakija maar, want dat is dan maar twee keer getild in plaats van vier keer. En ineens wil ze nog € 10,00 euro extra hebben omdat wij hier geslapen hebben? Dat mens is niet goed snik! Ik lag toch niet in haar bed of hooiberg? Ik was er al helemaal klaar mee en liep weg. Gerard maakte haar duidelijk dat ze € 5,00 voor dat kleine flesje rakija kon krijgen en dat de kous daarmee af was. Ze leek het te accepteren en wij liepen terug naar de camper. Komt dat mens toch weer achter je aan en wil ze ook nog parkeergeld hebben???? Uiteraard trapten wij daar niet in. Tja en wij moesten maar ophoepelen, want anders konden de andere toeristen hun auto niet kwijt. Wat een trut! Welke toeristen trouwens?????
Ik wilde hier meteen weg. Was er helemaal klaar mee. Heel erg klaar zelfs. Há, moet je net Gerard hebben. Die laat zich echt niet wegjagen. Die blijft dan juist hangen. We gingen dus eerst nog havermout koken en eten. Hij heeft er nog net geen rustdag aan vast geknoopt, maar dat had hij gerust gedaan! Wat een vervelende haaibaai, zeg. Die denkt omdat wij toeristen zijn, zij recht op ons geld heeft! Ze bleef maar doorgaan! Toeristen hebben ook menselijke trekjes hoor. Wij zijn geen melkkoeien! Nou ik snap, dat opa het al na zeer korte tijd gezien had met dat viswijf. Ze had ook al een tijd tegen hem aan zitten tetteren. Hij pakte zijn stok en sjokte het paadje terug naar huis af. Ik begrijp die man helemaal! Liever alleen dan met haar! Poeh, wat een rot begin van de dag. ‘k Heb nog wel voor de zekerheid het flesje rakija opengemaakt om te checken of het geen water was. Nou, daar leek het niet echt op! Dat viel dan weer mee. Jemig, dat flesje heb ik nu al nodig en het is net 10.00 uur geweest!