64. Terug naar de uitlopers van Skadar

Podgorica uit viel best mee en al snel waren we in het plekje Virpazar wat aan de rand van het grote Skadarmeer ligt en waarvandaan veel gevaren wordt. Wij sloegen bij Virpazar echter rechtsaf. Weg van de hoofdweg en via een smal geel weggetje langs de uitlopers van het Skadarmeer naar Rijeka, waar we precies een week geleden zo heerlijk gevaren hadden.

Uiteraard was de weg weer smal, maar dat vind ik niet erg meer. Het landschap verandert licht naar een wat herfstiger model en wij genoten steeds als we een stukje water zagen. We vinden dit een van de mooiste gebieden van Montenegro. Bergen waar een riviertje zich omheen slingert in prachtig blauw met allemaal moeras er strak omheen. Wat moet het gaaf zijn als al die waterlelies en gele plompen dan ook nog vrolijk staan te bloeien. Helaas, was die tijd al geweest. Maar gelukkig was het nog steeds erg mooi!

En ineens kwam er een camper aan als tegenligger, net op een gedeelte waar er geen grond naast de weg is, maar gewoon niets. Een fout en je ligt meer dan honderd meter lager tussen de eendjes en kikkers in het moeras! Help! Nee! Shit, het zijn 2 campers! Zij gingen zo veel ze konden en durfden de kant in. Zij blij want zij hadden de bergkant, maar wij moesten erlangs! Gaat dit wel lukken? Ik ben uitgestapt om te kijken hoe veel, of beter gezegd hoe weinig ruimte we hadden en of de banden nog wel op de weg bleven. Heel langzaam en rakelings langs de andere 2 campers konden we er voorbijkomen. Ik vond het doodeng om te zien hoe dicht we langs de kant reden. We hadden nog maar 30 cm over tussen de wielen en het uiterste randje! Ai! En dan gaat Gerard nadat de campers weg waren ook nog achteruit de weg weer op en zag ik de wielen nóg dichter bij het ravijn komen! Pffff, ik had het even niet breed. Héél erg niet breed!

Gelukkig waren we al snel daarna in Rijeka. Zeker ook omdat de zon ging zakken, er veel te veel schaduw van de andere bergen over het moeras viel en we geen foto’s meer konden maken. Nog even een boer met twee koeien over de oude brug voorlaten en daarna waren we er. De camping naast de brug bleek en super rustig en goedkoop en daar staan we nu. Strak langs het riviertje! We konden zelfs nog even op de lamzaccen buiten liggen. Het was windstil, we hadden uitzicht op de oude brug en het rook heerlijk naar pepermunt, dat hier welig tiert!

Het eten, waar ik aanvankelijk niet zo vele vertrouwen had, bleek zalig in het kwadraat! Ik voelde de energie in mijn lijf terugkeren en wou dat ik er een infuus van kon nemen. Jemig, wat een meer dan fantastische goulash! En dan ook nog een heerlijk wijntje erbij en een stukje chocola. Wauw, wat een hemels diner! We waren helemaal roezig en meer dan zen! We staan op een prachtig en rustig plekje en met mijn oog gaat het na een week gelukkig weer beter. Ik kan weer genieten en dat heb ik zeker gedaan vandaag! En dan heb ik ook nog een supergaaf boek naast me liggen, wat ernstig lonkt.