40. Een traditionele bruiloft!

Ha, ik herken het hier nog. We zijn volgens mij vlakbij het versierde huis. Daar wil ik wel even een fotootje van maken. We hoorden muziek en het terrein bleek vol mensen te staan. Er waren veel vrouwen in klederdracht en de oudere vrouwen hadden (gok ik) Albanese dracht aan. We zetten de camper aan de kant tegen de geparkeerde auto’s aan en liepen naar het grote hek van de villa.

De rode vlag hing aan de balustrade. De mooie auto met bloemen en twee handdoeken stond te pronken voor het huis. Overal deinende mensen, gerinkel van de muntjes die aan de hoofddeksels hingen, ritmisch handgeklap, gezwaai met prachtig afgewerkte sierlijke zakdoekjes en twee drones die de feestelijkheden vast moesten leggen. Al snel kwam er een man naar ons toe lopen, die ons uitnodigde verder te komen. “Nee, wij zijn toeristen!” “Dat maakt toch niet uit, drink wat mee en dans als je zin hebt!” Hoewel wij het fantastisch vonden dat hij ons uitnodigde, bleven we toch maar bij het hek staan. Ik voelde me toch al licht opgelaten omdat ik alleen mijn bikini en een doorzichtige tuniek aanhad. Hij schreeuwde naar iemand om bier. “Beer, beer, pivo, hurry up!” En even later stonden we met enkele mannen op een ons totaal onbekend bruidspaar te toasten. Met Bavaria uit Holland! Ineens hoorden we vlak naast ons keiharde pistoolschoten! Ik schrok me kapot! Jemig, wat gebeurt er? Ruzie? Maffia? Maar nee, het bleek erbij te horen volgens onze attente gesprekspartner.

Terwijl Gerard voor de tweede keer de camper moest verplaatsen omdat er gasten vertrokken en wij nog steeds dubbel geparkeerd stonden, waar overigens niemand wat om geeft, kletste ik met de man verder. Hij sprak erg goed Duits. Later bleek dat hij er al 17 jaar woonde en werkte. Tja, dat verklaart wel het een en ander. Terwijl wij genoten van klanken en mooie gewaden, was het wachten op het bruidspaar. Even later kwamen ze vanaf de eerste verdieping naar buiten. Zij hadden geen klederdracht aan, maar meer westers tenue.. De bruid leek niet echt blij. Misschien was ze zenuwachtig? Ze zag er in ieder geval prachtig uit! Langzaam schreed het knappe stel de trappen van de villa af, terwijl de joelende menigte onderaan de trap op de muziek meedeinde.

Nadat het bruidspaar beneden was aangekomen, gingen de meeste mensen weg. Ze kregen een flesje drinken en een doos chocolaatjes of koekjes mee. Wie wil kon ook nog een sigaret voor onderweg krijgen. Een andere vriendelijke gast vertelde dat iedereen nu naar huis ging om uit te rusten en zich mooi te maken. Vanavond om 20.00 uur in een restaurant zou het feest dan verder gaan tot in de kleine uurtjes. Dat zal vast heel gezellig worden!

En ineens werd er nog veel meer geschoten! Bijna iedere man haalde een pistool uit zijn zak of broeksband en schoot er een aantal keer mee naar boven. Jemig, het geknal was niet van de lucht en het terrein was bezaaid met lege hulzen! Ook wij stonden er middenin. Die Duitser op de Kroatische camping had toch gelijk! Alle mannen in Montenegro lopen met pistolen! Há, dat had hij vast niet gedacht, dat wij dat echt zouden meemaken!