82. De laatste BAM's

Tegenover de parkeerplaats bleek een pekara te zitten die zowaar nog open was en ook nog een broodje voor ons had. Mooi, want we hebben alleen nog maar ontbeten en het is inmiddels 18.30 uur! Omdat we toch al een plekje weten om te overnachten, besloten we nog even een grote supermarkt in Capljina te zoeken. Maar op een gegeven moment waren we de stad al weer uit en hadden we alleen een megagrote DM (drogist) gezien. Tja, dan gaan we toch maar weer terug. Nu hebben we nog tijd en morgen niet meer.

Even later stonden we voor een groot gebouw wat voor een soort warenhuis door zou kunnen gaan. Parkeren ging fluitend en even later liepen we er naar binnen. Wow, dit was nog een zaak met een zwaar communistisch tintje. Hij was ontzettend groot en de rekken kleding stonden dicht op elkaar en waren tientallen meters lang. De kleding oogde veelal somber, armoedig en zwaar oubollig. Oké, duur was het niet, maar of je überhaupt in gevonden wilde worden, was nog maar de vraag.

In de hoek met speelgoed, prullaria, handdoeken en weet ik veel wat nog meer, vonden we echter nog wel kleine tasjes die precies aan Gerards heuptas passen en ideaal zijn voor de vele batterijen voor de camera’s. Ik vond tussen de vele deprimerende kledingstukken zowaar nog een leuke cape en bij de eronder gelegen supermarkt konden we voor onze laatste Bosnische Marken precies nog één liter rakija kopen! Zo, de BAM’s – of eigenlijk de KM’s (convertibele Marken) zijn op en wij hadden toch nog even geinig gewinkeld.