6. In de voetsporen van Mozart

Zóveel van muziek houden en er ook al zó vaak langsgereden zijn op doorreis naar een ander land, nee dat kon ik dit jaar niet over m’n hart verkrijgen. Nu gaan we de stad waar de wieg van het wonderkind ooit stond, eens van dichtbij bekijken.

Hoewel ik deze excursie thuis al redelijk goed voorbereid dacht te hebben, bleek echter dat de plattegrond hier niet echt 'je van het' was. Zelfs het vinden van het wereldberoemde Mozarthuis bleek nog een hele kunst te zijn. Maar het is ons toch gelukt.

Je sluit je gewoon aan bij een van de vele mollige vrouwtjes in hübsche ‘Sound of Music’ dirndljurkjes, inclusief wit kanten blouseje en een muziekparasolletje. Enkele minuten later paradeer je dan ook gegarandeerd strak langs zijn huis.

Omdat het erg druk was en we gewaarschuwd waren voor lange wachttijden, besloten we er niet naar binnen te gaan. Waar je ook keek, zowat overal lachte Mozart je vriendelijk toe; variërend van het etiket op een fles drank, via briefpapier, sokken, glazen, T-shirts, tot aan de wereldberoemde Mozartkugeln (chocola) toe. Dit is de ultieme combinatie voor mij: muziek en chocola. Nee, zo gek zijn ze hier nog niet. In de mooie dingen van het leven hebben ze hier veel inzicht.

Triest eigenlijk dat Mozart, die als kleuter al geweldig componeerde en maar liefst 626 stukken in zijn veel te korte leven schreef en nog net niet pianospelend geboren is, ziek en straatarm gestorven is. Hij eindigde zelfs in een massagraf. Bijna heel Salzburg verdient z’n brood nu met dank aan zijn geweldige muzikale erfenis.

Toen we weer terug bij de camper waren, bleek dat de koelkast de tropische warmte niet meer aankon. Nou Geer, ik vrees dat die koude biertjes in Turkije niet meer gaan lukken. Het voordeel van deze situatie was, dat we nu wel meteen konden gaan kaasfonduen...