66. Naar de dokter
Door: Manuela
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Manuela
02 September 2008 | Turkije, Boğazkale
Na een lange, goede nacht was Gerard toch weer drijfnat van het zweet. Maar gelukkig hadden we wel weer eens samen in één bed geslapen. Die ‘Willems’ (hele lang kussens) zijn best lekker, maar ik lig toch het liefst tegen mijn liefje aan.
’s Middags moesten we naar de dokter, die het vooral bij mij veel te lang vond duren. Ik kreeg wat stevige antibiotica mee en nog wat doosjes troep. Gerard kreeg ook het een en ander voorgeschreven en gelukkig ook een doktersverklaring voor zijn werk.
De dokter was erg vriendelijk, grondig en sprak gelukkig ook goed Engels. Hij nam mijn ME heel serieus en adviseerde me om tussen 11.00 uur en 16.00 uur niet meer buiten te komen. Nou, dat is weer lekker, want voor 11.00 uur slaap ik en na 16.00 uur is mijn fut weer op. Heel fijn! Verder vond hij het wel leuk om eens een paar toeristen op zijn spreekuur te hebben. We raakten aan de praat en aan het eind wisselden we e-mailadressen uit. Hij bleek ook erg van fotografie te houden en bovendien wilde hij onze reissite wel eens bekijken.
Hoewel ik eigenlijk helemaal niet gek op antibiotica ben, was ik nu blij dat ik wat had. Bij de apotheek zakte ik zowat alweer in elkaar van ellende. Gerard knapt geluk hard op. Dat jochie heeft beste genen, dat is me in al die jaren met hem wel duidelijk geworden.
In het dorp waar we weer soep gingen halen, kwamen we zowaar nog een Nederlands reisgezelschap tegen, waar we met een aantal mensen even leuk gepraat hebben. Zij gingen ook helemaal naar het oosten en zelfs naar Diyarbakir! ’t Kon best, volgens de reisleider.
In de winkel zagen we trouwens ook zakken manti liggen. Hé dat dat lijkt ons wel wat. Dat hadden we in Amasra gegeten. Met behulp van een vriendelijke Turk kwamen we aardig uit de bereidingswijze en het bleek nog supergoed te smaken ook. Yes, helemaal voor herhaling vatbaar!
Onder het eten hadden we trouwens ook weer een preek van een uur. Staan we in een zwarte kousengemeente of heeft het met de gisteren begonnen Ramadan te maken? Lekker ongezellig, al die theeloze theehuizen trouwens. En naar onze tosti’s kunnen we voorlopig ook wel fluiten.
’s Middags moesten we naar de dokter, die het vooral bij mij veel te lang vond duren. Ik kreeg wat stevige antibiotica mee en nog wat doosjes troep. Gerard kreeg ook het een en ander voorgeschreven en gelukkig ook een doktersverklaring voor zijn werk.
De dokter was erg vriendelijk, grondig en sprak gelukkig ook goed Engels. Hij nam mijn ME heel serieus en adviseerde me om tussen 11.00 uur en 16.00 uur niet meer buiten te komen. Nou, dat is weer lekker, want voor 11.00 uur slaap ik en na 16.00 uur is mijn fut weer op. Heel fijn! Verder vond hij het wel leuk om eens een paar toeristen op zijn spreekuur te hebben. We raakten aan de praat en aan het eind wisselden we e-mailadressen uit. Hij bleek ook erg van fotografie te houden en bovendien wilde hij onze reissite wel eens bekijken.
Hoewel ik eigenlijk helemaal niet gek op antibiotica ben, was ik nu blij dat ik wat had. Bij de apotheek zakte ik zowat alweer in elkaar van ellende. Gerard knapt geluk hard op. Dat jochie heeft beste genen, dat is me in al die jaren met hem wel duidelijk geworden.
In het dorp waar we weer soep gingen halen, kwamen we zowaar nog een Nederlands reisgezelschap tegen, waar we met een aantal mensen even leuk gepraat hebben. Zij gingen ook helemaal naar het oosten en zelfs naar Diyarbakir! ’t Kon best, volgens de reisleider.
In de winkel zagen we trouwens ook zakken manti liggen. Hé dat dat lijkt ons wel wat. Dat hadden we in Amasra gegeten. Met behulp van een vriendelijke Turk kwamen we aardig uit de bereidingswijze en het bleek nog supergoed te smaken ook. Yes, helemaal voor herhaling vatbaar!
Onder het eten hadden we trouwens ook weer een preek van een uur. Staan we in een zwarte kousengemeente of heeft het met de gisteren begonnen Ramadan te maken? Lekker ongezellig, al die theeloze theehuizen trouwens. En naar onze tosti’s kunnen we voorlopig ook wel fluiten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
