91. Gezellige mensen…

Ooit was Ayder een vriendelijk bergdorpje met hier en daar wat houten huizen en schuurtjes op de groene, frisse yayla’s. Ook was er een heetwaterbron. De aanleg van een asfaltweg heeft dit dorp echter in rap tempo veranderd in een lokale toeristentrekker met een lang lint van hotels en pensions. Gelukkig zijn de meeste hiervan nog in gemoedelijke chaletstijl gebouwd, waardoor het plaatsje niet helemaal verpest is.

De baden in het kuuroord hebben een temperatuur van zo’n 55 ºC. Door de aanwezigheid van diverse mineralen schijnt het goed te zijn voor allerlei huidziektes en allergieën. Nou, ik moet zeggen dat onze huidjes vandaag ook wel poezelig zacht waren.

Na een ontspannen ochtend in de camper, gingen we het dorp eens bij daglicht bekijken. En natuurlijk ook de muhlama proberen, waar we gisterenavond al zin in hadden. Toen we het na lang wachten eindelijk geserveerd kregen, bleek het helemaal geen soep te zijn. Hij was ontzettend flauw en zeker niet voor herhaling vatbaar. Bij ons noemen ze dit trouwens kaasfondue!

Om een uur of drie hadden we het hier wel gezien en reden we weg. We genoten volop van de vele watervalletjes en stopten dan ook om de haverklap voor een foto. En als we zelf niet stopten, werden we wel aangehouden. De eerste keer door de politie, die naar de autopapieren vroeg en de tweede keer door een bewoner, toen we aan het fotograferen waren. Na een halve minuut praten werden we al uitgenodigd om bij hem te komen eten. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en wat onze plannen waren. “Wat, Oost-Turkije in? Dat is hartstikke gevaarlijk! En de toeristentrekkers Ani en Kars zijn ook absoluut niet veilig. De kans dat je omgelegd wordt als toerist is niet al te groot, maar je auto of camper kunnen ze best opblazen.” Het blijft gezellig hier.

En ook de avond verliep in diezelfde stijl. We hadden een plekje bij een heel groot tankstation gevonden, waarnaast een licht dubieus gebied lag met verlaten discotheken en vervallen restaurantjes. Hoewel je daar geen mensen zou verwachten, bleek het er ontzettend lawaaierig. Er bleek niet alleen een voetpad te liggen waar de halve bevolking gezellig en schreeuwerig tot laat in de avond liep te flaneren, maar we bleken ook een kraker boven ons te hebben, die voor zeer lelijke en irritante muziekoverlast zorgde. Helaas was er geen afstandsbediening bij geleverd. Unplugged is er vannacht dan ook weer niet bij.