83. Biseksuele kleefnicht in de aanbieding

Ondanks de flinke drukte op de boulevardweg, hebben we goed geslapen. Lang leve de uitvinder van de oordopjes! Het was hier eigenlijk alleen rustig onder etenstijd. En dan nog omdat het Ramadan was. Zodra het signaal gegeven was, dat je mocht eten (van minaret of kanonschot) was het binnen 30 seconden finaal uitgestorven op straat. Auto’s gaan de kant in en winkels worden à la minute op slot gegooid. Heel Turkije lijkt acuut in winterslaap beland te zijn.

Net toen we uit wilden stappen om naar de Russische bazaar te wandelen, kwam er een rare man aan, die bij ons in de camper wilde komen. Hier had ik echt geen behoefte aan en ik kon gelukkig nog net op tijd mijn deur op slot doen. Ik dacht al, dat we van die rare snuiter af waren, toen hij ineens zijn hoofd bij Gerard door het raam stak en enthousiast zijn gezicht begon te strelen. Gerard wist niet wat hem overkwam. De gek had echter nog veel meer wilde plannen en kroop zowat door het raam naar binnen, toen Gerard zijn deur niet vrijwillig voor hem open wilde doen. “Gadverdamme griezel, rot een eind op en ga een andere hobby zoeken!” Helaas voor ons sprak hij geen Nederlands en had hij nogal wat platen voor zijn hoofd. Ik had er schoon genoeg van en vond dat die halve gare, biseksuele opdringerige idioot zo onderhand wel weer eens op mocht zouten. Boos stapte ik de camper uit en begon heel hard: “Imdat” (help) te roepen. Toen liep hij eindelijk weg. Zwaar beledigd! Tja, niet iedereen zit op een triootje met een kwijlende gek te wachten. Bah!

Na even wat katten uit de ontbrekende bomen gekeken te hebben om te kijken of we nu echt veilig uit konden stappen, waagden we het er na een paar minuten maar op. Zodra die gladde kleefnicht (of neef) weer in de buurt komt, beschieten we hem. Met een camera, dat dan weer wel.

De Russische bazaar, waarvan alleen al de naam bijzonder veel aantrekkingskracht op ons had, bleek een aanfluiting te zijn. Hij was nog vele malen saaier dan de Voorstraat bij ons op maandagmorgen. Er liep hier echt geen kip. En er was ook niets Russisch aan, op een paar te blond geverfde vrouwen na misschien. Dan is een willekeurig Turks straatje heel wat levendiger. Wat een flut excursie! We geven het dan ook niet meer dan een 2. Nou ja, het voordeel hiervan is dat we ineens weer strak op schema liggen en gemakkelijk het Sumelaklooster gaan halen vandaag. Je ziet het: bijna elk nadeel, heeft toch zijn voordeel.