61. Zieker

Helaas was ik de volgende ochtend nog hondsberoerd en konden we niet verder reizen. Van het tankstation waar we stonden, konden we gelukkig stroom krijgen. Hiervoor moest Gerard i.v.m. eventuele kabelbreuk echter wel eerst een greppel graven, wat het personeel bijzonder komisch vond. Hij had dan ook heel wat bekijks. Gelukkig konden we daardoor een beetje computeren. Gerard heeft leuke dingen gefotoshopt.

De rest van de dag heb ik wat Turks geleerd, het meteen ook weer vergeten en vooral mezelf gruwelijk in de weg gelegen. ’s Avonds hebben we Ruth en Wolfgang opgebeld, die we in 2006 in Turkije ontmoet hebben. We hoopten dat zij ons wat advies over Oost-Turkije konden geven. Het was een erg leuk gesprek. Zij vertrekken over een week of zo naar Iran en Arabië. Wauw, dat zijn pas echte wereldreizigers. We gaan proberen op hun terugreis iets af te spreken.

Ik ben blij dat het hier niet zo warm is. We blijken op 900 meter boven zee te zitten en het is hier meestal een graad of 20. Wat een verademing. Helaas ben ik nog super snippie en heb dus nog maar een flinke slok uienwater genomen.

Gerard heeft de eigenaar van het tankstation (schatting 1 klant per week) nog een zak stroopwafels en ons kaartje gebracht, wat hij erg leuk vond!